Medisch dagboek 2006
Artsenbezoeken, therapieën, psz, school en alg. ontwikkeling
De laatste data staan steeds bovenaan.
22 december - de joystick
Nu het vakantie is kan Mika
eindelijk lekker aan de gang met de joystick
die we op zicht hebben. Dat heeft sowieso
even geduurd, eerst kregen we de verkeerde
en na veel gebel en gemail hebben we hem dan
eindelijk in huis.
Hij moet de 27e eigenlijk
alweer terug, maar ik zal weer even gaan
mailen of we hem iets langer mogen lenen.
Doordeweeks na school was hij er gewoon te
moe voor.
Het is trouwens echt super om
hem bezig te zien. Iedere keer verbaast hij
me weer wat hij allemaal al zlef kan met die
spelletjes. Eerst moest ik er echt de hele
tijd naast blijven zitten, maar tegenwoordig
loopt hij gewoon zelf door dat spel en doet
helemaal zélf de opdrachtjes die hij krijgt.
( in dit geval van Dora)
Ik had laatst ook Nemo gekocht maar die is
helaas in het engels dus moet ik er toch
weer bij helpen om te vertalen. Want volgens
Mika "praat hij gek"
|
2 december - de wondjes
Met de wondjes gaat het al wat beter. De plekjes zijn allemaal
ingedroogd en het wondje op zijn vingertje is ook weer dicht, alleen
moeten we nog wat voorzichtig zijn want er zit nu zo'n dun roze
velletje op. Het antibioticadrankje vindt hij niet echt lekker, maar
hij neemt het toch als ik er maar steeds bij zeg "dan zijn de
plekjes snel weg.."
Bij Jens lijkt het ook gestopt te zijn. De vlekjes op zijn beentje
gaan volgens mij niet verder
30 november - aangepaste joystick
Vanmiddag heb ik nog even de dokter gebeld en gelukkig mag ik het
zalfje ook voor Jens gebruiken en moet ik goed opletten dat het niet
verder uitbreidt.
Medisch gezien mag Mika morgen zwemmen, maar ik overleg morgen wel
even op school wat zij vinden. Anders maar een weekje niet, al zal
Mika het daar niet mee eens zijn!
Voor Mika krijgen we binnenkort een speciale "joystick" voor de pc
op zicht. Zo'n zelfde als waar ze op school mee werken. Volgens de
ergotherapeute werkt het erg goed op school. Mocht hij nou thuis ook
goed bevallen dan gaan we hem aanvragen.
Hieronder zie je hem staan. De info heb ik van de firma
rdgKompagne.nl
|
Funkey
joystick |
Funkey joystick
Robuuste joystick met grote knoppen.
"De Funkey joystick bestaat uit een slagvaste kunststof behuizing
voorzien van een robuuste digitale joystick en vier functieknoppen.
Met de joystick kan de muispijl in vier richtingen over het scherm
worden bewogen. De knoppen hebben v.l.n.r. de functies:
dubbelklikken, linker muisknop, rechter muisknop, slepen.
De zwarte handgreep van de joystick is te vervangen door een
meegeleverde rode. De Funkey kan op een gladde ondergrond worden
gefixeerd middels zuignappen aan de onderzijde."
29 november - bacteriële infectie
En nu heeft Jens dus ook die
vreemde vlekjes/bultjes op zijn beentjes die
Mika vorige week op zijn kin had. (de foto
is niet zo scherp maar als je goed kijkt zie
je het wel) Als ik toen wist wat ik nu weet
dan had ik de volgende dag nog bij de
huisarts gezeten!
Vanmorgen was ik dus met Mika
naar de huisarts. Dat was op zich al een
hele toer met Jens in de buggy en Mika met
zijn rollie. De huisarts heeft namelijk zo'n
klein halletje bij de voordeur met hele hoge
drempels, waarbij beide deuren ook alletwee
naar binnen toe (dat halletje in) opengaan
.
Maargoed toen we met het hele gevolg bij de
dokter binnenkwamen vertelde ik het hele
verhaal vanaf het wondje op zijn vinger en
de dokter hoefde niet lang naar Mika te
kijken of de diagnose kon al gesteld; "impetigo",
oftewel "kindzeer", oftewel "krentenbaard",
oftewel; een bacteriële infectie.
De kans is zeer
waarschijnlijk dat hij het via het wondje op
zijn vingertje vorige week heeft opgelopen.
In zijn klas scheen een kindje een paar
weken terug dezelfde soort wondjes te hebben
gehad. Ik vind het alleen erg jammer dat ze
school niet hebben ingelicht, die zouden me
dan wrs wel gewaarschuwd hebben en dan was
ik natuurlijk veel alerter geweest!
Ik hoef Mika van de huisarts
niet thuis te houden, aangezien de bacterie
dus nu al op school is en meerdere kinderen
de bacterie wrs al bij zich dragen.
Hoofdzakelijk kinderen tot een jaar of
7 krijgen dit . Er moet alleen extra veel
handjes gewassen worden.
Op weg naar buiten heeft de
huisarts trouwens gelukkig alle deuren voor
ons open gehouden, dus naar buiten ging toch
even wat vlotter
Morgen moet ik hem toch weer
even bellen om te vragen of Jens hetzelfde
zalfje op zijn beentjes mag en of Mika mag
zwemmen vrijdag
Ik heb info opgezocht en
uitgeprint, zodat ze op school er ook wat
meer over weten en misschien dan nu wel de
overige ouders kunnen/willen inlichten, ik
zie dat toch wel een beetje als mijn
verantwoordelijkheid naar de andere kindjes
toe. Er bleek namelijk nu nóg een jongetje
te zijn met bultjes op zijn koppie
Mika heb ik verder thuis
gehouden vandaag, het was toch woensdag
.
Vanmiddag zijn we nog even
naar de verjaardag van oma Groot gegaan.
Mika heeft lekker met opa op de luie stoel
film liggen kijken en Jens was weer heerlijk
op onderzoek uit
Als je de info nog wilt lezen
...
klik
|
28 november - bezorgd over wondjes
Nou had ik het laatst al over
dat wijsvingertje van Mika wat hij verwond
heeft en maar niet wil helen, nu heeft hij
ook wondjes op zijn kin die niet helen maar
groter worden. Persoonlijk denk ik dat het
los van elkaar staat, want zijn vinger was
op school bij het spelen gebeurd.
Vorige week, vlak nadat hij
zijn vinger verwond had, kreeg hij een paar
bultjes op zijn kin en 1 op zijn ooglid en
nu zijn dat ook nare wondjes geworden
.
De verpleegster had er naar gekeken gister
en vanmorgen weer en belde me op toen ik net
de deur uit was. Ik schrok toch even toen in
mijn schermpje stond "school Mika"
,
maar ze belde dus om te zeggen dat de
schoolkinderarts er niet was en aangezien
hij ook geen medicatie mag uitschrijven en
dat ik beter even met Mika naar de huisarts
kan gaan. Dan kan hij ook gelijk even naar
zijn vingertje kijken.
Later belde Mika's juf nog om
te zeggen dat Mika tijdens een akkefietje
met een ander kindje een schop had gekregen,
maar dat viel achteraf gelukkig mee na wat
getroost te zijn. Ze vertelde me nog wel dat
een ander kindje een paar weken terug ook
zulke wondjes had. Dus ik denk nu toch aan
een bacteriële infectie, misschien wel
opgelopen via dat wondje aan zijn vingertje,
wie weet
Maar morgenochtend gaan we
dus naar de huisarts en als we niet heel
vroeg terecht kunnen dan hou ik hem lekker
een ochtendje thuis, het is toch woensdag en
voordat hij anders op school is, komt hij
alweer met het busje terug.
|
26 november - sinterklaasliedjes
Met de nieuwe lichtjes is de open haard helemaal "echt"!
Iedere avond wordt hier uit volle borst gezongen voor onze 'echte'
open haard
Maar wat ik nog het allermooiste vind is dat Mika graag ook iedere
avond even een 'eigen' liedje wil zingen. Dat begon vrijdagavond met
dit liedje;
Sinterklaas had een auto
Toen ging de auto stuk
Hij ging toen een nieuwe kopen
En dat was een pietenauto!
Gister zong hij dat liedje weer en vandaag zong hij een nieuwe;
Sinterklaas had een motor
Toen ging de motor stuk
Hij ging toen een nieuwe kopen
En dat was een pietenmotor!
Ik vind dat écht zo knap van hem! Voor ons is het iedere avond weer
genieten!
24 november - zwemles, gewond vingertje
Maar vandaag was ik dus weer op school voor de zwemles. Ik had eerst
nog even aan de schoolverpleegkundige gevraagd of het wel verstandig
was om Mika te laten zwemmen met zijn wondje aan zijn wijsvinger.
Dat wondje heeft hij sinds maandag en er is precies een stukje vel
weg van het middelste kootje van zijn vinger en hij heeft er de 1e
nacht zelfs wakker van gelegen
.
Hoe het precies is gekomen is niet helemaal duidelijk, tegen mij
zegt Mika van de "lettermachine" en tegen de juf dat er iemand op
gestaan heeft
....
Maar volgens de verpleegster zou het goed schoon worden van het
zwemmen en moest ik daarna gewoon een schone pleister erop doen.
Na het zwemmen heb ik nog even gezellig bij Mika, Kevin en zijn
moeder gezeten terwijl Mika en Kevin hun fruit op aten en daarna
weer naar huis waar oma op zat te passen. Jens had lekker gespeeld
met oma dus dat was ook allemaal prima gegaan
23 november - CP onderzoek PERRIN
Gistermiddag was ik met Mika naar de VU voor een aantal testjes,
"spelletjes" zoals ik ze voor Mika noemde.
Er is ons enige tijd geleden gevraagd of we mee wilden werken aan
een wetenschappelijk onderzoek. Ze doen onderzoek naar de
ontwikkeling van kinderen met CP (cerebrale parese, voor de
betekenis kun je op Mika's site kijken) in de leeftijd van 5-9 jaar.
Het Perrin CP 5-9 onderzoek. Perrin staat voor pediatric
revalidation research in the netherlands. We hebben ook meegewerkt
aan een onderzoek vanaf de geboorte en nu willen ze dus weten hoe
kinderen die naar school gaan zoal ontwikkelen.
Het feit dat we meewerken heeft vooral te maken dat de onderzoeker
die Mika dan onderzoekt iemand is die Mika goed kent en graag mag.
Anders hadden we wrs niet meegedaan. We waren juist blij een beetje
los te komen van het ziekenhuis.
Maarja het is ook die wetenschap die Mika uiteindelijk ook heeft
gered in het begin...
Mika ziet het vooral allemaal als spelletjes en zolang hij het leuk
vindt werken we mee
13 november - de nieuwe logo
Vanmorgen zijn André en ik naar school geweest om de
nieuwe logopediste van Mika te ontmoeten en het behandelplan door te
nemen.
Mika was zelf met "opa Dick" meegereden, hij wilde
dus gewoon met het busje mee
.
Van de logo begrepen we dat Mika graag grapjes met
haar maakt en als ze de klas in komt vraagt Mika gelijk aan haar
"voor wie kom je?" en is dan teleurgesteld als dat niet voor hem is,
dat is dus een goed teken!
Het
klikt dus schijnbaar!
Toen we daar klaar waren liepen we nog even langs
Mika zijn klas en gluurden even om het hoekje. Hij zat achter de
computer, we deden heel zachtjes zodat we even mee konden kijken. Ik
verbaasde me echt hoe goed hij dat deed met die joystick!
Hij
kreeg opdrachten in het scherm en duwde steeds heel behendig die
joystick de goeie kant op en als hij op het goeie plaatje stond dan
klikte hij op één van de knoppen! De joystick gleed nog wel wat weg
ondanks het antislipmatje, maar ik denk dat als hij dat vaker heeft
gedaan dat hij vanzelf leert de joystick goed tegen te houden met
zijn andere handje.
Mika heeft er in ieder geval zéker plezier van met
die "JOY"stick
4 november - logopedie
Vanmorgen zijn André, Jens en
ik met Mika mee naar logopedie gegaan.
Normaal gaat alleen André mee of ik, maar nu
was het de laatste keer bij Gerdien en dat
was toch best raar. Mika kwam al een paar
jaar bij haar en juist het afgelopen jaar
ging hij echt met sprongen vooruit en ging
hij ook met veel plezier naar haar toe
Dit keer mocht Mika zeggen
wat ze gingen doen. Eerst heeft Mika even
met het keukentje en de pizzapunten gespeeld
en toen wilde hij even op de trampoline. Op
een gegeven moment zegt hij "draaien!" tegen
Gerdien. Dan wil hij dus opgetild en in de
rondte gedraaid worden. Tegenwoordig doe ik
dat nog weinig omdat ik er duizelig van word
en hoofdpijn krijg
,
maar Gerdien wilde nog wel even draaien met
hem. Ze stelde nog van alles voor, maar Mika
wilde als altijd een boekje lezen
,
dat is een boekje met van die fotopagina's
waar allemaal herkenbare situaties op
behandeld worden. Bijvoorbeeld over een
jongetje dit keer wat boos is omdat hij niet
buiten mag spelen. Mika vindt het vooral
leuk om zélf te vertellen wat het verhaal is
.
Daarna nog een bandje
geluisterd met dierengeluiden die hij
allemaal goed had!(natuurlijk! haha) En ook
nog even hagelslag likken wat goed is voor
zijn mondmotoriek.
Mika mocht een bosje bloemen
geven aan Gerdien en toen ze vroeg waarom
krijg ik dat dan van je? Zei hij; "omdat je
jarig bent"
Gelukkig
konden we toen nog even lachen zodat het
geen emotioneel afscheid hoefde te worden
.
Ze heeft nog even met hem
gebabbeld en gezegd dat ze een keertje langs
komt op school. Toen nog 1 keertje gedraaid
en geknuffeld en toen was het alweer tijd om
te gaan ... Ze
zou hem ook heel erg gaan missen zei ze nog.
Mika besefte denk ik nog niet écht goed dat
we niet meer naar Gerdien zouden gaan en
vanaf nu alleen nog maar naar Agnes, zijn
nieuwe logo op school. Maar misschien is dat
maar goed ook, hij zal het over een tijdje
wel vragen waarom we nou niet naar Gerdien
toe gaan. We zullen haar enorm gaan missen,
want zij was één van die weinige personen
die écht betrokken was en oprecht
geinteresseerd. Zij hield echt rekening met
wat voor Mika goed was. Het feit dat ze haar
zaterdagochtend opoffert om toch alle
kinderen te kunnen helpen zegt al genoeg,
toch? Ze heeft ook nooit gepushed meer
afspraken te maken, ook dat hebben we wel
anders meegemaakt.
Alweer een fase/hoofdstukje
afgesloten ....
|
3 november - zwemles op school
Mika heeft vanmorgen weer
zwemles gehad.
Het is toch altijd wat
lastiger voor Mika als ik er bij ben in de
klas om dan niet met mama mee te mogen. Ze
beginnen altijd met in de kring zitten maar
Mika wilde eerst spelen in de "grote
ruimte". De juf had al gezegd éérst in de
kring, dat wist ik niet, vraagt Mika aan mij
of ik mee ga spelen in de "grote ruimt", de
boef, ik wist niet beter dus ik zei dat dat
goed was. De juf verteld me het toen, maar
gelukkig vond hij het ook niet erg eerst in
de kring te gaan zitten.
Ik zat nog even naast hem in
de kring en de andere moeder die er was ook.
Toen zijn wij langzaamaan weggegaan, Mika
werd even opstandig maar na goed uitleg dat
ik hem zo ook zou zien in het zwembad kon ik
weg
.
Het helpen in de kleedkamer
wordt al iets makkelijker voor ons omdat we
nu weten ongeveer welk kindje wát kan (en
wat niet) en de namen blijven al beter
hangen.
Toen op een gegeven moment
Mika kwam, was hij weer helemaal
enthousiast, al is hij wel nog beteuterd
iedere keer dat ik niet meer mee zwem met
hem zoals in de VU al die jaren zo is
geweest.
Nu was die zwemmmeester van vorige week er
al ook al niet dus mopperde hij wat.
Wat ik nog wel een beetje eng
vind is dat Mika met meerdere kindjes het
water in gaat terwijl er maar 2 begeleiders
in zijn. Het water staat dan tot aan zijn
kin die hij ook al hoog moet houden. Hij
heeft dan wel zijn bandjes om, maar ik weet
uit ervaring dat als hij een slok
binnenkrijgt in paniek raakt en dan kan
vallen met zijn gezicht onder water. Er
waren af en toe momenten dat de begeleiders
hem gewoon niet inde gaten hadden. Maar ik
kan natuurlijk niet de hele tijd aan de kant
gaan staan roepen! Dus ben ik maar weer even
weggegaan om andere kindjes te helpen. Maar
ik ga daar toch de komende weken eens op
letten en anders wil ik het daar toch nog
even over hebben met ze.
Toen we terugliepen naar de
klas was een andere juf gitaar aan het
spelen en ze zei dat Mika ook wel even mocht
als hij zijn fruit op had. Ik heb hem nog
nooit zijn fruit zó snel zien opeten
.
Daarna zijn beker leeg gedronken en naar die
juf.
Mika kreeg de gitaar op
schoot maar schrok toch wat van het best
harde geluid wat er uit kwam. Na een paar
keer met zijn vingertjes over de snaren te
zijn gegaan hoefde het voor hem dan ook niet
meer. Daarna zijn we weer teruggelopen en
ben ik weer richting huis gegaan waar Nikita
op Jens aan het passen was.
|
23 oktober - fietsoefening, speeltuin
Het was vanmiddag echt weer
heerlijk weer! Onvoorstelbaar hoe lang het
mooi blijft! Alhoewel, als ik op het moment
van schrijven van dit logje naar buiten
kijkt dan hoost het behoorlijk
.
Maar wij hebben vanmiddag nog even kunnen
genieten van het zonnetje
.
Mika zat heel stoer op zijn fiets, hij
voelde zich zo stoer dat hij steeds in de
rondte keek en niet voor zich en dan is het
maar goed dat er zo'n duwstang achterop zit
dat ik hem snel kan corrigeren. Het fietsen
op zich gaat al best goed, alleen het sturen
is nog wat lastig voor hem. Het is een
speciaal aangepst stuur, maar daardoor is
het ook wat lastiger aanleren, maar hij zal
het wel gauw onder de knie hebben. Alleen
ben ik bang dat de handremmetjes te moeilijk
zijn. Ze zijn wel in het midden gezet, maar
Mika zijn vingertjes zijn te kort om ze goed
in te kunnen drukken, maar ach, wij lopen er
toch altijd achter
.
Ik moet zeggen dat de
bestemming (de speeltuin) wel meewerkte,
want vanaf het moment dat hij wist dat we
daar naartoe gingen trapte hij gelijk een
stuk sneller en het stuur bleef een stuk
rechter
In de speeltuin wilden Jens
en Mika natuurlijk meteen spelen. Jens wilde
de verschillende wipkippen wel even
uitproberen maar ze leken allemaal tegen te
vallen, zodra hij erop zat en wat heen en
weer had gewiebeld was het weer genoeg en
liet hij zich er behendig weer afglijden
Mika wilde nog even
schommelen en eigenlijk was het voor het
eerst dat Mika 'los' zat en zichzelf goed
aan de kettingen vasthield terwijl ik hem
kleine duwtjes gaf. Hij zat wel te roepen
"keihard" maar aan dat verzoek heb ik maar
niet voldaan, ik zei natuurlijk wel steeds
"wat ga je hard he!"
Daarna wilden ze alletwee nog
op de glijbaan. Dat is Mika's favoeriete
speeltoestel, van Jens tegenwoordig ook want
als hij beneden aan de glijbaan is jengelt
hij gelijk dat hij nog een keer wil!
Hoe leuk Mika het vindt zie
je vooral aan zijn toetje en zijn
schaterlach
(daar móest ik gewoon even
een foto van maken!)
|
20 oktober - zwemles
18 oktober - de nieuwe fiets
Donderdag 5 oktober - de nieuwe revalidatiearts
Vandaag hadden we de 1e ontmoeting met Mika's nieuwe rev.arts van de school. Na een heleboel standaard vragen heb ik nog even gevraagd of ze nog even wilde kijken naar Mika's voetjes. De rev. van de VU wilde Mika eigenlijk ook nog een keer zien want zij dacht dat Mika spalkjes nodig had, maar als ik nu weer naar de VU moet, dan zou ik hem dus van school moeten halen om daar naartoe te gaan en dan zou dus ook André vrij moeten nemen omdat dat gewoon niet lukt in mijn eentje met Jens en Mika. Kortom, dit was veel praktischer. We gingen Mika ophalen uit de klas om een stukje te gaan lopen, eigenlijk wilde hij niet want hij was veel te bang dat hij dan gym zou missen, want dat zouden ze zo gaan doen.
Gelukkig hoeft Mika in ieder geval géén spalkjes! Hij tilt zijn voetjes goed op :)
Op de terugweg moest ik nog een boodschapje doen en ben gelijk het rev.centrum van het rolstoeltje maar even binnengestapt om te vragen hoe en wat. Morgenochtend mag ik met het rolstoeltje langskomen en dan maken ze er een tijdelijke heupriem op. Gelukkig, dan kunnen we hem in ieder geval vast gaan gebruiken
Woensdag 4 oktober - het rolstoeltje
Daar issie dan!! Eindelijk!! Helaas nog niet met alle afgesproken aanpassingen maar de stoel is er alvast. Al kunnen we hem pas echt gaan gebruiken als in ieder geval de heupgordel er is, anders kan hij er wel erg makkelijk uitvallen bij een hobbeltje. Maar Mika vindt hem prachtig! Nu nog oefenen, want hij kan nog niet echt goed zelf rijden, maar dat zal niet lang duren! ;)
Vrijdag 29 september - Ouderavond, 1e zwemles
Gisteravond hadden we de eerste ouderavond bij Mika. Leuk om toch weer wat meer gezichten te leren kennen. Later gingen we met de ouders naar de betreffende klassen en hier was het wel wat jammer dat wij er als enige van Mika zn klasje waren. Voordeel voor ons was wel dat we nu alle ruimte hadden om het uitgebreid over Mika te hebben. En we hebben gelijk zijn 1e 'kunst' kunnen bekijken.
Mika heeft vanmorgen zijn 1e zwemles op school gehad. Vanaf nu mag hij iedere vrijdag zwemmen op school. Ik was erbij om te helpen, met aan- en uitkleden, afdrogen etc., niet met zwemmen, daar zijn speciale begeleiders voor. Wel gek hoor, dat was voor het eerst dat ik zelf niet met Mika mee het water in ging, toch even wennen, alwéér een nieuwe stap. Het gaat maar door met die nieuwe stappen, mag wel een paar 7 mijls laarzen kopen, hahaha Maar Mika was zó enthousiast, die vond alles best, áls hij maar mocht zwemmen, want we hebben al een tijd ook geen hydrotherapie meer gedaan in de VU dus hij had er echt heel veel zin in. Het was best even een gedoe, maar dat is wennen, de kindjes gaan echt aan de lopende band achter elkaar het water in, als de één er uit gaat staat de volgende alweer klaar om erin te gaan en ze vinden het allemaal heerlijk, logisch!
Zoals Mika trouwens bij hydrotherapie al stapte met die bandjes, dat heeft ze nu ook even geprobeerd op mijn verzoek maar Mika vond het nog wel wat eng zo los stappen, dat zal de nieuwigheid wel zijn, maar nu heb ik in ieder geval dat nog wel even zelf kunnen doorgeven. Misschien dat ze het nu vaker met hem willen proberen de komende tijd.
Na een half uurtje moest hij er weer uit en na het afdrogen was wel te merken dat hij best wat moe was, niet zo gek ook, hij was gisteravond laat nog een tijdje wakker en vanmorgen om 6:15 uur weer wakker
Mika was trouwens gewoon met het busje naar school, toen ik aankwam was de chauffeur net bezig Mika zn rollie eruit te halen. Mika had namelijk besloten dat hij liever met de bus dan met mama naar school ging, hahaha, gelukkig vond de chauffeur het geen probleem en kwam hij Mika ophalen
Mocht je denken op de foto dat het gezicht van de begeleider wat vreemd is, dat heb ik wat gewist omdat ik niet weet of ze wel op de foto wilde ..
Maandag 18 september - Mika voor het eerst met het busje
De
grote dag ... Mika is vanmorgen voor het eerst met het busje naar school
geweest! Het was behoorlijk opschieten vanmorgen want de chauffeur had gezegd
tussen 10 over half 8 en kwart voor. Hij stond klokslag kwart voor 8 voor de
deur. Mika zei niet veel maar was duidelijk onder de indruk. Papa en Jens liepen
ook mee naar het busje want Mika zijn stoeltje moest er ook nog in. Ik mocht
Mika zelf in het busje zetten om te laten zien hoe het stoeltje werkte. Hij
kreeg de 'speciale veilige' plek achter de chauffeur. Mika had geen moeite om
een dikke kus te geven en gedag te zeggen. Jens huilde wel, die vond het maar
niks dat Mika alleen 'op reis' ging!
Er zaten al 3 kindjes in de bus en toen de chauffeur zei 'zullen we Romy op gaan
halen' was hij helemaal enthousiast. De deur ging dicht en daar gingen ze,
gelukkig bedacht ik nog net een foto te maken, al is hij wel wat donker door het
getinte glas maar als je goed kijkt zie je dat Mika zit te lachen
Zelf had ik het wat minder makkelijk, toen Mika uit zicht was kon ik dat
traantje niet meer bedwingen, mijn kleine 'grote' ventje helemaal 'alleen' in de
bus op weg naar school!
Vanaf 15:15 uur stond ik alweer klaar om Mika op te vangen, al gaat dan de
school pas uit.. Om 15:45 uur bleef ik naar buiten kijken en om 16:00 uur begon
ik me toch wel een beetje zorgen te maken, hij zat al 3 kwartier in de bus
....Om 16:15 uur kwamen ze gelukkig aanrijden! Pffff, ik maakte me echt al
zorgen, maar dit is wel zo'n beetje de tijd waar ik op moet rekenen. Ik vroeg
het namelijk aan de chauffeur en dit is gewoon de route. Er zat nog 1 meisje in
de bus toen hij weer verder reed.
Zo maakt Mika toch best lange dagen, toch zo'n 8 1/2 uur van huis!
Toch had hij het vandaag erg naar zijn zin gehad las ik in zijn schriftje en
Mika zei ook gelijk tegen me dat hij altijd met het busje wil
Hij wilde wel gelijk drinken, van zo'n rit word je natuurlijk ook wel dorstig!Vrijdag
15 september - Mika's 5e schooldag, voor het laatst zélf gebracht
Alwéér een fase afgesloten vandaag. Tot nu toe heb ik Mika gebracht en gehaald naar/van school. En vanaf maandag wordt hij opgehaald met het busje, al ging dat regelen niet helemaal zonder slag of stoot
. Het was vanmorgen een rare samenloop van omstandigheden. Terwijl ik Mika naar school bracht en ik met hem met zijn rollie naar de ingang liep, rolt hij inene met rollie en al over de grond met één handvat in zijn hand!
Ik til gauw Mika op terwijl een chauffeur (die van dat vervoerbedrijf van Mika) mijnspullen en rollie oppakt en meeloopt naar binnen. Hij laat mij zien waar de monteur zijn werkplaats is en zet rollie daar vast neer. Eerst heb ik Mika naar de klas gebracht en toen hij weer vrolijk werd even naar die werkplaats gegaan. De monteur heeft rollie gemaakt, er zat een boutje los. Terwijl die chauffeur weer langsliep heb ik hem nog even gevraagd voor de zekerheid of hij iets wist over het vervoer van Mika. Hij wist van niks, maar zei gelijk dat ze Mika maar bij hem moesten indelen. Ik heb onze gegevens gegeven en later belde hij dat alles geregeld was, hij komt maandag Mika ophalen!
Wat een opluchting! Helemaal omdat Mika al 'opa' tegen hem riep en dat is bij Mika altijd een goed teken. En het mooiste is nog dat Romy, een meisje die hij al kent ook in dat busje mee rijdt
Toen ik Mika kwam halen heb ik nog even een evaluatiegesprekje gehad met de juf en de assistente over hoe het tot nu toe gegaan was. Mika was vanmiddag op de computer geweest en terwijl wij aan het praten waren mocht hij nog even computeren, dat doet hij met een joystick en dat werkt super voor hem! Mika was dan ook lekker rustig tijdens het gesprek.
Ze waren heel erg tevreden over Mika hoe het was gegaan de 1e 2 weken. Mika luistert goed en als hij iets doet wat niet mag en ze corrigeren hem dan pakt hij dat snel op. Ook nu knuffelt hij nog graag andere kindjes (net als op de psz) maar hij weet nu wel als een kindje het niet wil dat hij moet ophouden. We hebben verder nog wat practische dingen besproken en toen zijn we weer naar huis gegaan.
Het is echt zo'n zorg minder dat alles zo lekker loopt! En dat allemaal zónder tranen ook nog die 1e 2 weken!
Donderdag 14 september - Logopedie
Maandag 11 september - Mika's 3e schooldag
Het is weer allemaal goed gegaan vanmorgen met wegbrengen. Mika was vrolijk en leek geen last te hebben van zijn snotneus die hij sinds vanmorgen had. En behoorlijk ook. Na met Joke (de assistente) zijn broodjes en drinken te hebben opgeruimd in de koelkast en zijn fruit in het mandje te hebben gedaan gingen we de klas in. Na nog even 10 minuutjes te zijn gebleven kon ik weer zonder problemen afscheid nemen van Mika. Ik geloof dat ik er nog steeds zelf meer moeite mee heb dan Mika
.
Toen ik hem op kwam halen, vertelde de juf me dat Mika vanmiddag een tijdje op een bedje had gelegen en erg moe was, hij was ook nog meer snotverkouden leek wel. Het is ook best lastig, 's ochtends is het best koud en 's middags is het snikheet, hij gaat dan ook in zijn korte broek naar school.
Thuisgekomen wilde Mika op de bank liggen en tv kijken, daar heeft hij dus de rest van de middag gelegen en op een gegeven moment lagen Jens én Mika op de bank, gelukkig heb ik daar nog even een foto van kunnen maken .
Vlak voor het eten moest Mika opeens spugen, hij heeft niet gegeten en sliep om 7 uur, hopelijk is hij morgen weer wat opgeknapt.
Wat trouwens ook een goed teken was is dat de juf zei "tot woensdag" en dat Mika boos riep "nee, morgen!" Maar dat doen we nog even niet, we houden het deze week nog op 3x, hij heeft zijn rust nog hard nodig, want het is voor Mika toch best wennen die lange dagen op school. Hij slaapt sinds weken (maanden) weer door tot 7 uur!
Woensdag 6 september - De 1e schooldag!
Eindelijk was het dan zover! Mika mocht naar school. Mika was hartstikke vrolijk en had er echt zin in vanmorgen. Gelukkig had hij vannacht geen last gehad van Jens die bedacht had om ieder uur zo'n beetje wakker te worden :S
Ik moest m'n schoenen nog aantrekken maar Mika was al druk in de rondte aan het stappen met zijn rolie voor we weggingen.
Gelukkig hadden we niet al te veel drukte op de weg en waren we redelijk op tijd. Hij stapte gelijk de klas in terwijl ik nog stond te praten met de coördinator die ons had opgewacht bij de ingang. Mika vroeg gelijk aan de juf of de clown er was! Hahaha, die was hij niet vergeten. En toen de assistente aan kwam lopen riep hij gelijk "Malein"! (Marjolein) Goh, hij weet dat nog allemaal zegt ze. Mika zal ze nog wel een poepie laten ruiken want wat dat betreft heeft hij een geheugen als een olifant! ;)
Na zijn jasje te hebben opgehangen en zijn tasje aan 'zijn' assistente Joke te hebben gegeven gingen ze gelijk richting gymzaal, dat was meteen feest voor Mika. Eerst mochten ze in 'de speelhoek' (zie foto rechtsboven), daar zijn alle speeldingen van een soort geplastificeerde kussens, zelfs de wanden. Mika ging gelijk achter elkaar van de 'kussen'glijbaan, hij was door het dolle heen. De gymjuf leek me ook een leuk mens en de assistente (iedereen heeft daar een assistent) was ook gelijk dikke vrienden met Mika. Leuke spontane meid ook, die precies op de goeie (gekdoenerige) manier met hem omging. Onderweg naar de gymzaal kwamen we de 'gymclown' (eigenlijk de gymmeester) ook nog tegen en Mika herkende hem gelijk, ook zonder rooie neus hahaha.
Toen ze de zaal ingingen ben ik weggegaan en het gaf totaal geen problemen!! Ik was echt zó blij en opgelucht, ik wilde de deur wel uithuppelen :)
Toevallig was het ook nog eens de 1e woensdag van de maand wat inhoudt dat het koffieochtend is voor de onderbouw. Het was vanaf 10:45 uur, maar Nikita had rijles tot 11 uur dus heb ik gewacht. Toen ze er om 11:20 uur nog niet was heb ik even gebeld en ben de lesauto naar een carpoolplaats tegemoet gereden zodat we niet al te laat kwamen. Ik had natuurlijk alleen met Jens kunnen gaan maar ik had Mika al beloofd dat Nikita ook zou komen met het ophalen vandaar.
Ik heb gelijk een moeder ontmoet die hier vlakbij woont en van alles gevraagd over het busje. Ze vertelde allemaal goede dingen over die chauffeur dus ik was helemaal blij. Toen de busjes kwamen nam ze me mee naar die chauffeur, blijkt dat hij maandag een (ander) nieuw kindje erbij krijgt en dan vol zit. Hm, het wordt dus heel waarschijnlijk níet die chauffeur, jammer hoor, anders kende Mika gelijk al 1 meisje, eentje die hij nog leuk vindt ook ;)
Over 2 weken is er taxidag, dat houdt in dat chauffeurs van Taxi Centrale Amsterdam met alle kinderen een dagje uit gaan. Dan rijden ze met z'n allen achter elkaar en dat schijnt een groot feest te zijn. Dit keer gaan ze naar Dierenpark Amersfoort.
Ze hebben me gelijk op de lijst gezet als begeleidster, vooral omdat ik het zelf ook best meteen heftig vind zo'n hele dag op stap zonder mij ;)
Gelukkig was het allemaal goed gegaan vandaag en heeft Mika goed geluisterd naar de juf. Ze zei dat ze hem wel wat kort had gehouden omdat hij af en toe wat baldadig was met zijn grapjes. Maar ik zei al dat dat precies de manier was, zo doe ik het zelf ook als hij zo'n bui heeft.
Daar zijn we ook doorheen :) Nu alleen nog dat busje .... hopelijk gaat dat straks ook zo soepel ;)
Dinsdag 1 augustus - Fietsje en Rolstoeltje
Vandaag was het dan zover eindelijk Mika mocht bij het revalidatiecentrum langskomen voor het passen van een fietsje en rolstoeltje. Het fietsje met sterrenwielen vond ik wel heel stoer maar was toch wat groot dus had ik hem op die ander gezet. Die had ook al een rugsteuntje en voetensteuntjes dus Mika zat gelijk als een prins! Eerst keek hij wat huiverig, omdat hij bang was om te vallen, maar toen ik het gordeltje om zijn middel vastklikte was hij gelijk een stuk ontspannener. Er zit ook nog zo'n duwstang op voorlopig zodat we flink samen kunnen gaan oefenen. We mochten ook even buiten fietsen en op een gegeven moment was Mika zó enthousiast dat hij een stukje wegfietste, alleen vergat hij te sturen , maar dat komt ook nog wel. Hij vroeg wel tig keer aan die meneer of hij hem mee naar huis mocht nemen Maar dat kan natuurlijk niet omdat dit een zichtfietsje is. Ze gaan hem nu bestellen met alles erop en eraan voor Mika. Op een gegeven moment zegt Mika nog tegen hem, terwijl de man het stuurtje een beetje draait, 'jij lijkt op fransie bauwer', hahaha, ik geloof dat hij daar niet echt heel blij mee was
Toen was het tijd om het rolstoeltje te passen. Mika pakte gelijk de wielen beet en ging de hele tijd van voor naar achter, ook nog even een wielie per ongeluk, maar gelukkig stond er iemand achter hem. Hij heeft nog niet door dat hij los moet laten en opnieuw vastpakken, maar dat komt allemaal wel. De kleur uitkiezen was wat lastig maar toen hij de spaakbeschermers had uitgezocht wisten we ook welke kleur we erbij moesten kiezen. Eerst wees hij een soort van metallic rose aan Maar gelukkig is het uiteindelijk paars geworden met een soort van universum met planeten en sterren op de spaakbeschermers. Er komt ook een ander duw handvat op zodat je met 1 hand evt kunt duwen, een lagere rugleuning en een paar armleuninkjes. En voor over een tijdje gaan we kijken voor een staplankje voor Jens en dan gaan ze kijken of die er aan gemaakt kan worden.
We moesten rekenen op zo'n 3 weken voor de stoel en iets korter voor de fiets. Toen ik zei dat het erg fijn zou zijn als de fiets en evt de stoel mee op vakantie zouden kunnen schreef hij op de bon erbij "met spoed". Dat vond ik wel sympathiek. Hopelijk gaat het lukken!
Note: het is uiteindelijk voor de rolstoel 2 maanden en voor de
fiets 3 maanden geworden...
Woensdag 26 juli - Logopedie
Vandaag moest Mika weer naar logopedie en hij had er weer zin in
. Terwijl
ik nog bezig was Jens in zijn buggy te installeren stond Mika al voor het raam
naar Gerdien te zwaaien, met één handje nog maar aan zijn rollie!
Meestal
houdt hij die met 2 handjes stevig vast om niet te vallen.
Bij binnenkomst begon hij al over "bandje luisteren", dat is zijn favoriete
onderdeel. Dan mag hij zelf de "play" en "stop"knop bedienen. Bij ieder geluid
moet hij dan op zijn kaart aanwijzen wat dat was. Op een gegeven moment hoorde
je een kat spinnen, Mika kent dat geluid niet zo goed omdat die van ons dat
eigenlijk maar heel zachtjes doet en Mika zegt "motor!". Maar die stond niet op
de kaart dus Gerdien zegt; "Wie kan er nou zo'n geluid maken?" Waarop Mika vol
trots roept "ome Dave!"
Dat was
zo grappig!! Mijn broer Dave heeft namelijk een motor
Toen ze de kat aanwees keek Mika ook een beetje van dat zal wel dan
...
Donderdag 20 juli - Laatste keer psz - CvI (commissie voor
Indicatie)
Het was een behoorlijk gerace vanmorgen om alles voor en bij elkaar te krijgen en ook nog op tijd
, maar het is gelukt!
Ze gingen met zijn allen in de kring.
Eerst kregen de 'schoolgangers' (Mika, Ayrton, Hannah, Tijmen en Malaika) een map met gemaakte werkjes, bij Mika zat er niet veel in omdat hij maar een half jaartje is geweest. Daarna gingen ze zingen voor de schoolgangers met muziekinstrumenten en al! Ze mochten alle 5 omstebeurt met de gitaar en zeggen wat ze moesten zingen. Mika wilde natuurlijk ome Willen, op de middelste foto zie je het jongetje naast Mika nog deze vuist op deze vuist doen. Zijn muts met handjes zie je achter hem op het bankje liggen want dat wilde hij niet op (op de onderste foto zie je dat hij hem thuis nog wel even op wilde. Het was denk ik weer allemaal wat druk voor hem en wordt hij wat minder flexibel.
De moeder van Ayrton en Hannah en Tijmen waren er ook. Ayrton deelde ijsjes uit (net op tijd want dat gaat natuurlijk snel met dit weer) Tijmen spuitlollies en Hannah vergeetmenietjes in een potje. Mika deelde zijn sleuteltjes met sleutelhanger uit waar ik van de week zo druk mee bezig ben geweest, ben ik zo druk geweest met uitvogelen hoe ik die dropsleuteltjes er aan moest krijgen zie ik dat die kinderen ze gewoon lekker van de sleutelhanger (met Mika's foto) af eten Mika zat daar zo aandoenlijk met dat mandje op schoot. De kinderen moesten langs Mika lopen voor ze naar hun mama liepen, maar dat hadden ze blijkbaar vergeten want ze renden zo weg. Ik er achteraan, begint Jens ook nog te huilen Dus heb ik Mika gauw mee naar het halletje genomen, de buggy met Jens erin aan mijn andere hand meeslepend, zodat we daar iedereen eentje konden geven die langsliep. Wel lastig trouwens dat ze heen en weer renden, ik hield het zowat niet meer bij! En aan het aantal te merken zijn er toch 2 kindjes tussendoor geschoten, ach nu hebben papa en Nikita ook een leuke sleutelhanger met Mika erop! Wat ik nog wel even heel erg lief vond was dat er een kindje terug kwam met zijn moeder omdat hij Mika nog even had willen knuffelen, Mika stond rechtop en Kanta (japans kindje) ging op zijn teentjes staan en deed zijn armpjes om Mika zijn nek, dat zag er echt zó lief uit!!! Ik heb geen foto gemaakt want ik moest zorgen dat Mika bleef staan en anders had ik dat mooie moment moeten verstoren voor een foto!
En zo hebben we weer een fase afgesloten en een nieuwe mijlpaal bereikt....
Morgen wordt het voor Mika alweer een drukke dag, dan is het zusje van Mimi jarig en geeft ze een feestje
Ik werd trouwens nog door het CVI gebeld, de commissie die de indicatie voor de school moet afgeven, omdat ze aan de hand van de psychologische test namelijk ook een indicatie zouden kunnen afgeven voor een meervoudig gehandicapt kind. Mijn hart sloeg weer even over, wat bedoelde ze nou?! Zo vroeg ik het ook maar meteen. Zegt ze dat de uitkomst van de psychologische test van de VU uitwees dat zijn IQ onder de 70 zou zitten. Pfff, wéér iemand die niet goed leest, er is nog aan die test namelijk toegevoegd dat het géén zuivere test was omdat Mika niet alle testjes kon doen door zijn motoriek maar dat wel degelijk te zien was dat hij ze begreep! Het is gewoon niet eerlijk, we moeten steeds daar op wijzen! Ze belde mij omdat ze de goede persoon op de school niet te pakken kreeg. Dat was dan wel weer een geluk want nu weet ik dat de indicatie volgende week al binnen zal zijn, anders had ik dat nog niet geweten! Yesss!! Mika kan gewoon naar school op 4 september
Dinsdag 18 juli - Psz - school
Donderdag 13 juli - Psz
Vanmorgen zat ik lekker met Mika een boekje te lezen tot zijn vriendinnen weer binnenkwamen ... onvoorstelbaar wat een uitwerking die op elkaar hebben
. Alle kinderen waren weer behoorlijk druk trouwens. Ze hadden vandaag afscheidsfeest en het thema was Jip en Janneke. Ze hadden gepicnict en Mika had wel 4 broodjes gegeten
Hij kreeg nog een leuk papieren rugzakje mee met een bellenblaas en rozijntjes erin. Ik zal morgen even een foto'tje maken.
Volgende week alweer de laatste week psz .....
Woensdag 12 juli - Psz - Mtsch. werk
We hadden gister weer een lekker druk dagje met het in- en uitladen van Jens en Mika
Eerst moest ik Mika naar de psz brengen, op dat moment moest het natuurlijk ook net weer regenen .... Eerst hebben we daar samen even lekker zitten puzzelen, tot Mimi en Malaika binnenkwamen. Mika wil dan gelijk niet meer puzzelen en wil alleen nog maar van tafel af. Maar Mimi kwam al aanrennen om Mika een dikke knuffel te geven
. Dan zijn ze weer dolblij
Tot het er weer te hard aan toe gaat en dan gaan ze elkaar weer duwen en dan is het weer over
en zo gaat dat iedere keer. Ik heb echt al 100x uitgelegd dat ze lief en zachtjes moeten doen, misschien op een dag..
Toen ik Mika weer ging ophalen had hij krabben op zijn gezicht bij zijn oor. Mimi had hem te pakken gehad. Ze bleken allemaal niet zo lief te zijn geweest
Daarna broodje eten, de mannen verzorgen en weer de auto in op weg naar de VU. Mika mocht daar weer even naar de opvang, wat hij nog steeds geweldig vindt daar
. En André dacht dat Jens nu ook wel even daar kon blijven. Maar we waren nog niet bij onze afspraak of er werd al gebeld; Jens huilde
Ik liep snel terug en 2 gangen verder hoorde ik hem al huilen. Hij had vuurrode betraande ogen en hij schokte helemaal mijn arme kereltje. Het was dus toch nog iets te vroeg geweest. Daar was ik al bang voor, maar André dacht dat ik gewoon degene was die er meer moeite mee zou hebben. Onderschat nooit een moedersinstinct
.
Maandag 10 juli - Logopedie
Dinsdag 4 juli - Peuterspeelzaal
Dinsdag was Mika weer naar de psz. Van het weekend riep hij nog
dat hij naar zijn nieuwe school wilde en níet naar de psz. Maar maandag heb ik
nog met hem gepraat en toen ik zei dat Hilly, zijn begeleidster, dan verdrietig
zou zijn toen wilde hij gelukkig weer wel! Toen ik hem had opgehaald was hij wel
heel erg moe, maar dat kwam waarschijnlijk ook omdat hij vroeg wakker was.
Gister waren we onderweg naar school voor Mika's 3e observatiedag en Mika had er zin in. Hij riep al "Mika spelen op Mika's school!" Grappig ook dat hij het al "Mika's school" noemt
In de klas aangekomen stond er al een grote tv klaar en de juf vertelde dat ze zometeen film zouden gaan kijken, over een clowntje wat niet meer wilde optreden ofzo. Nou dat was meteen in de roos, want Mika is gek op tv kijken! Na nog even wat gekletst te hebben met de juf en bij Mika te hebben gezeten, heb ik hem nog even in zijn stoeltje (zijn eigen stoeltje die hij daar al heeft) geholpen. Gedag zeggen was geen probleem want hij wilde tv kijken. Alleen toen papa hem gedag zei begon hij even te huilen, papa zei tot vanmiddag, terwijl ik had gezegd tot straks. En Mika let nogal op details. Maar toen de juf weer begon over de tv was het over.
Het weggaan was toch weer een stuk relaxter hoor, een pak van mijn hart!
Bij het ophalen hoorden we van de juf en de assistente dat Mika vandaag nogal zijn grenzen aan het uittesten was. Ojeetje ik ken dat van hem, op de psz hebben we dat al gehad. Maar ze waren er juist erg blij mee, het schijnt een goed teken te zijn want dan voelt hij zich op zijn gemak volgens hun, nou dat scheelt dan weer!
Ik zei tegen Mika dat hij gedag moest zeggen en tot na de vakantie. Zegt hij "volgende week", dus ik zeg dat hij dan nog naar de psz moet. Roept hij heel hard "nee! wil niet naar de puttepeelzaal, wil naar Mika's school!"
Als dat geen goed teken is... Hopelijk krijg ik hem volgende week nog naar de psz
Vrijdag de 30e waren we naar de Efteling om deze hectische, emotionele week ontspannen af te sluiten. Eerst twijfelden we nog of het voor Mika niet teveel werd, maar hij had Nikita al horen praten over de Efteling en konden we er niet meer omheen.
Op een gegeven moment zag je wel dat Mika doodop was en zijn we bijtijds teruggegaan, maar hij had weer de dag van zijn leven! Net als Jens trouwens.
Woensdag 28 juni - 2e Observatiedag mytylschool
Vanmorgen waren Jens en Mika allebei koortsvrij en Mika was weer vrolijk! Al was hij wel weer om 6 uur wakker Hij had goed geslapen en was vannacht maar 1x wakker dus hij heeft die 1e dag goed verwerkt
Jens daarentegen was weer vaak wakker, ik denk toch iets met kiesjes.
Mika was een stuk rustiger dan gisterochtend en wist al dat er een andere juf bij zou zijn. Toen we de klas in kwamen was de juf al op de hoogte dat we nu iets langer wilden blijven. Ik had namelijk gister doorgegeven toen we weggingen dat ik het wel erg abrupt vond hoe we weg moesten die ochtend en nu mochten we er dus langer bij blijven. Het viel André en mij wel gelijk op dat hij weer met zijn lipje trok, hij was dus weer erg gespannen. Maar ondanks dat, zei hij wel enthousiast tegen me dat hij weer ging spelen in de nieuwe klas. Na het spelen moesten ze opruimen en gingen ze in de kring. Wij zaten daarachter en opeens wilde Mika bij mij zitten en we lieten hem maar even gaan. Ze gingen een liedje zingen met een knuffel die dan zogenaamd alle namen van de kindjes opnoemde en dan moest ieder kindje weer zeggen wie er naast hem zat. Mika zei bij iedere vraag "ik weet het niet", toch nog wat plankenkoorts denk ik .
Ze hadden ook nog een bord met kaartjes met plaatjes daarop met wat ze vandaag gingen doen, heel overzichtelijk allemaal. Als eerste gingen ze naar de grote zaal om geschminkt te worden en wij mochten mee! Er was ook een clown aan het optreden voor de middenbouw en zou later dat ook voor de onderbouw gaan doen. Mika wilde niet geschminkt als clown maar als piet piraat compleet met stoppelbaard Ondertussen keek Mika naar het optreden van de clown en vond het prachtig. Ze hebben toevallig deze week het thema circus en vrijdag hebben ze de uitvoering. Mika is al uitgenodigd om dan te komen kijken als hij wil.
Daarna zijn we mee teruggelopen naar de klas tot Mika aan tafel zat. De juf wilde naast hem zitten maar dat wilde hij niet hebben, er mag opeens ook niemand aan zijn rollator komen, ik hoop dat hij gauw wat ontspannener wordt daarmee, die mensen doen allemaal zo hun best om hem op zijn gemak te stellen.
Toen we weggingen zei ik dat Jens moest slapen en dat vond hij oke en ging hij lekker spelen! Wat een opluchting dat het nu zo goed ging!
Toen we hem weer ophaalden stond hij al te wachten met zijn rollie en zijn rugzakje, zo aandoenlijk, onze kanjer. De juf vertelde nog dat Mika tijdens het optreden van de clown de clown mocht helpen en omdat Mika dat zo goed deed had hij tegen Mika geroepen "hee, ik ben hier de clown!!!" En dat had Mika prachtig gevonden! De clown was overigens gespeeld door de gymleraar dus dat zal ook wel klikken tegen die tijd!
Terwijl we wegreden zei hij nog "dat is mijn nieuwe school". Hij had vanavond ook geen koorts gelukkig. Jens had 38.2.
Ik heb zo het idee dat het allemaal wel goed gaat komen op school met Mika
Donderdag 27 juni - 1e Observatiedag mytylschool
De observatiedagen zijn bedoeld om te kijken hoe Mika functioneert in de groep en wat zijn leerniveau is, zodat ze hem na de vakantie in de juiste groep kunnen plaatsen met kindjes van zijn niveau.
Mika was vanmorgen om 5 uur wakker , maar toch was hij redelijk opgewekt. Wat mij wel zorgen baarde was het feit dat hij maar bleef zeggen "mama blijft erbij op de nieuwe school". Ik was van het weekend al begonnen met voorbereiden op deze week en normaal werkt het meestal wel als ik zeg dat ik even weg moet om een leuke dvd te kopen. Dat had ik nu dus ook gezegd dat hij eventjes op de nieuwe school zou blijven zodat papa en mama een leuke dvd konden gaan kopen. Maar dat hoefde niet, mama moest blijven ....
Jens was koortsvrij dus dat leek ook goed te gaan, Nikita bleef thuis met hem.
Met broodjes, drinken en luiers mee gingen wij bepakt naar de nieuwe school. De coördinatrice bracht ons naar de klas en we maakten kennis met de kindjes en de juf(fen). Mika vond de kindjes wel leuk en gelukkig klikte dat. Hij keek zijn ogen uit en toen er iemand de klas in kwam om ons te halen (na 10 min. al!!!) hurkte ik even bij Mika neer om te zeggen dat papa en mama even met de mevrouw mee gingen om te praten. Eerst zei hij "ja" tot iemand mij aantikte en zei "kom maar gewoon mee", Mika had het gelijk door en begon hard te huilen en riep gelijk "nee!". Ik probeerde me sterk te houden maar dat viel me heel erg zwaar en zonder om te kijken liep ik huilend weg. Tijdens het gesprek wat we daar hadden met de maatsch. werkster ging het al wat beter en na het gesprek was ze nog even naar de klas gelopen omdat ik mn tas had vergeten en kwam ze terug met de mededeling dat het alweer goed ging met Mika en dat hij ook al in de gymzaal was geweest en dat hij het daar erg leuk vond.
Toen we daar wegreden bij de school voelde ik me goed beroerd, het voelde net als die keer toen ik voor het eerst bij de VU wegreed toen Mika daar nog moest blijven. Een gevoel alsof ik hem in de steek liet. Pffffff, dit had ik niet verwacht
Toen we hem kwamen halen was het nogal druk en chaotisch in de hal om dat daar allemaal taxichauffeurs bezig waren kinderen naar buiten te brengen naar de taxi's. Maar de assistentes stonden ons al op te wachten en Mika (hij leek opeens ook weer zo klein) vroeg meteen om de dvd, die we dus vergeten waren .... Hij had het wel heel leuk gehad verder nadat hij het eerste half uur heel verdrietig en boos was geweest. Ze waren op een gegeven moment in de kring gaan zitten en Mika wilde niet, toen hadden ze gezegd dat hij dat niet hoefde als hij dat niet wilde en toen was hij er later toch bij komen zitten. De juf zei dat ze heel erg tevreden waren over hoe het de 1e dag gegaan was. Wat alleen wel wat jammer is is dat er morgen een andere juf is omdat ze een deeltijdbaan met z'n tweëen hebben. Maar die andere zal ook wel lief zijn.
Mika voelde wel wat warm en na het eten hebben we hem getemperatuurd en had hij toch 39.05 graden . Hopelijk slaapt hij nu écht goed door en was die koorts van oververmoeidheid. Ik ben in ieder geval blij dat het achteraf toch verder goed gegaan is de rest van de dag, dat maakt het morgen misschien wat makkelijker om hem achter te laten (dan hoeft hij ook maar tot 12:15 uur )
Jens had trouwens ook weer koorts (39.65) bij het naar bed gaan
Maandag 26 juni - Algemeen onderzoek kinderarts (nwe
school)
Mika was vanmorgen alweer een stuk opgewekter dan gister gelukkig Hij was wel weer heel vroeg wakker maar beter dan van het weekend. Jens had vanmorgen 37.7 en leek ook redelijk opgewekt. Hij was vannacht wel een paar keer wakker geweest maar om half 8 kwam André Jens en mij wakker maken, Jens sliep dus ook nog!
Bij de school aangekomen vond Mika het nog erg spannend allemaal, maar toen de dokter ons kwam halen, (heerlijk, geen wachttijden zoals in het ziekenhuis!!!) klikte het gelijk! Het was een aardige man en had wat weg van Peter Faber. Hij heette Willem en Mika noemde hem dan ook meteen ome Willem met daarachteraan het "broodje poep" Hij heeft heel erg goed zijn best gedaan met de ogentest, al had hij het na 6x zeggen wat hij zag het wel gezien en ging wat in de rondte kijken. Maar tot aan de kleinste regel aan toe kon hij goed zien Zelfs met één oog! Hij kreeg zo'n plastic bril daarbij op waarvan een oog dan afgeschermd is en Jens zat maar te schateren om die "gekke" bril Met de gehoortest kreeg Mika een grote koptelefoon op en moest hij aangeven waar hij de piepjes hoorde en weer moest Jens hard schateren om Mika met dat grote ding op zijn hoofd . Mika vond het wel grappig en bleef maar "ja" zeggen, ook als er geen piepje te horen was... Maar over het algemeen genomen deed Mika het erg goed. Hij was 1.08 mtr en 18 kg, dat was prima alleen ietsje onder het gemiddelde van 1.10 mtr, wat me overigens wél verbaasde! Hij is namelijk best lang volgens mij
Daarna zijn we alvast even in het klasje gaan kijken waar hij morgen in komt, hij leek enthousiast, maar wat me wel even zorgen baarde was het feit dat hij meteen zei "mama blijft erbij".
We zullen morgen zien hoe het gaat ......
Mika heeft vanavond weer goed gegeten, al vroeg hij daarna wel om meteen naar bedje te mogen. Jens had 39.8 vanavond en is op het moment onrustig, hopelijk voelt hij zich morgen ook weer wat beter! (al was hij vandaag overdag ook al heel vrolijk!)
Donderdag 22 juni - Peuterspeelzaal
Dinsdag 20 juni - Peuterspeelzaal
Dinsdag heeft Mika 's ochtends weer op de wc geplast! Ook dat gaat steeds beter! Op de psz was Mika ook erg lief geweest vandaag. Hij was ook eigenlijk heel rustig toen ik hem ophaalde. Soms is hij heel druk.
Maandag 19 juni - Logopedie
Maandag moest Mika naar logopedie en ze was erg enthousiast hoe goed Mika vooruit gaat. Hij wordt steeds beter te verstaan en hij begint de "L" ook heel goed te zeggen. Het is nu dus lopen ipv "jopen"
Hij was vandaag ook weer heel erg geconcentreerd bezig. Grappig is ook dat Mika het heel erg leuk vindt bij logopedie.
Donderdag 15 juni - Peuterspeelzaal
Donderdag was Mika "een klein beetje stout" geweest volgens hem zelf. De leidster vertelde dat het wel mee viel en dat hij eigenlijk alleen de klei van een ander kindje pakte toen ze met z'n allen aan het kleien waren. Volgens de leidster waren ze allemaal nogal moe, waarschijnlijk door dat weer. Hij kreeg ook zijn cadeautje mee voor vaderdag wat hij gemaakt had .....
Dinsdag 13 juni - Peuterspeelzaal
Dinsdag ging André mee mij naar de peuterspeelzaal Mika
wegbrengen
Ze hebben samen puzzeltjes gemaakt en daarna ging Mika papa uitzwaaien en toen
was het ook voor mij tijd om te gaan.
Toen ik Mika later op ging halen had hij een behoorlijk wondje op z'n pols. Ze
konden niet vertellen hoe dat gebeurd was maar Mika vertelt zelf dat Mimi dat
had gedaan
Die 2 hebben een soort haat/liefde verhouding
De schoolfotograaf was geweest en ik ben heel benieuwd hoe die foto's geworden
zijn!
Donderdag 8 juni - Peuterspeelzaal
Donderdag was het allemaal weer goed gegaan op de psz, alleen
was het met Mimi en Mika samen niet zo lekker gegaan vandaag (??!). En dat
terwijl ze altijd van die dikke vriendjes zijn, maar dat zal er wel bij horen ;)
Ze scheen nogal gemept te hebben en op zulke momenten kan Mika zich toch niet
echt goed verweren.
Woensdag 7 juni - Peuterspeelzaal
Gister mocht Mika weer naar de psz. Hij was allang blij want dan kon hij Mimi en Malaika weer zien!
Toen ik hem kwam halen, hadden ze lekker buiten gespeeld en zat Mika op de rand van de zandbak te wachten met Boris in zijn hand. Heeft hij het toch weer voor elkaar en mag logeerbeer Boris weer met ons mee! Daar vraagt hij al om sinds de 1e keer dat Boris mee was.
Alles was goed gegaan en Mika heeft lekker van de glijbaan gegleden. Hij doet dat op zijn buik omdat het 'gaan zitten' bovenaan de glijbaan voor hem nog wat moeilijk is, maar zo gaat het prima! Alleen moet hij onderaan de glijbaan iets meer op zijn armpjes steunen om er af te kunnen komen.
Woensdag 31 mei - Peuterspeelzaal
Dinsdag op de psz was alles weer prima gegaan. H. was er nu ook
weer (zijn begeleidster). Ze hadden ook de vlinders los gelaten die ze in een
kweekbak hebben op de psz. Er had er zelfs één op zijn vingertje gezeten!
Mika moet soms ook nog steeds leren dat kindjes niet altijd alles leuk vinden.
Zo speelden ze bijvoorbeeld treintje met allemaal stoeltjes achter elkaar en de
voorste mocht het stuur vasthouden. Toen was er een ander jongetje aan de beurt,
maar Mika wilde het stuurtje al pakken. Het jongetje werd boos en Mika moest
daar hartelijk om lachen. Waarop H. hem probeerde te laten kijken naar het
gezichtje van het jongetje en te laten letten op dat hij boos keek en het dus
niet leuk vond. Uiteindelijk pikte hij dat wel op, maar toen ik het verhaal
thuis aan papa vertelde begon Mika weer heel hard te lachen...
Woensdag 24 mei -
Peuterspeelzaal
Dinsdag was alles goed gegaan weer op de peuterspeelzaal. Eén van de leidsters
was weer ziek en er was een invalster, Mika klikte meteen goed met haar. Er
kwamen ook 2 nieuwe kindjes en wat Mika alleen nog even af moet leren is om ze
niet meteen te gaan knuffelen. Daar schrikken ze toch wel van. Ik denk dat we
hem nu moeten gaan leren een handje te geven zodat hij vergeet om ze steeds te
knuffelen ;)
Vrijdag 19 mei -
Peuterspeelzaal
Vorige week met moederdag kreeg ik van Mika een
geurbuideltje wat hij zelf gemaakt had op de psz van een zelf geschilderd doekje
dichtgeknoopt met een strik en gedroogde bloemblaadjes er in. Zo schattig!
Op de peuterspeelzaal is de rust gelukkig weer
wat terug na al dat gedoe met de 'overspannen' leidsters. Voor de donderdag is
nu de stagiaire officieel ingehuurd. Dus voor Mika is er nu beide dagen hulp.
Het voelt eerlijk gezegd ook een stuk beter als ik hem nu weg breng. Hij gaat er
dan ook met heel veel plezier naar toe!
Dinsdag moesten we 's middags ook nog even naar
de VU en toen ging Mika daar ook weer even naar de opvang en dat wilde hij zelf
graag! Hij vraagt zelfs heel vaak als we naar de VU gaan of hij naar de opvang
mag en is dan boos als hij naar de arts moet, haha!
Dinsdag 9 mei - Tandarts -
Psz
Woensdag 3 mei is Mika voor het eerst officieel naar de tandarts geweest. Ik had
het er al een paar keer met hem over gehad en hij vond het niet eng om op de
stoel te gaan zitten. Ik had gezegd dat de tandarts zou gaan kijken of zijn
tandjes goed gepoetst waren, dat had gewerkt blijkbaar. Alleen op het moment dat
de tandarts de stoel wilde laten zakken wilde Mika dat niet, dat vond hij eng,
dus liet de tandarts hem maar rechtop zitten en keek zo met het spiegeltje in
zijn mondje. Het zag er goed uit.
Vandaag was Mika weer naar de psz. Beide
leidsters waren er weer. Mika zocht gelijk Mimi maar die was er nog niet.
Gelukkig kwam ze snel. Het zusje van Mimi ging gelijk naar de leidster om te
vertellen dat Mika bij hun had gespeeld en gegeten. Mimi en Mika waren ook
gelijk weer aan het knuffelen! Zo schattig.
Zondag 30 april - "Ons tweede thuis" - Mytylschool
Vrijdag ben ik nog gebeld door
"Ons tweede thuis" en het is gelukt om iemand te vinden om op de donderdag in te
gaan zetten! Wat een opluchting dat er zo snel hulp bij komt. Anders hadden we 6
weken moeten wachten. We hebben inmiddels ook een brief van de mytylschool
gekregen dat Mika alvast wordt uitgenodigd voor 3 observatiedagen. Alleen ga ik
hier nog even over bellen want er wordt dus verwacht dat ik hem breng en weer
weg ga. Maar Mika is daar nog nooit geweest en hij kent er niemand. Ik wil dus
toch proberen of ik er dan in ieder geval de ochtend bij mag blijven.
Donderdag 27 april -
Psz/evaluatiegesprek met ambulante begeleiding - Ergotherapie
Dinsdag heb ik Mika naar de psz
gebracht en ben gelijk met Jens door gegaan naar het winkelcentrum. Nadat ik eerst thuis Jens nog even zijn fruithapje heb gegeven moest
ik alweer de deur uit voor het evaluatiegesprek op de psz met de leidsters en de
begeleidster van Mika (H) van "Ons tweede thuis" en de coördinator daarvan. Van
de psz zat overigens ook een coördinator erbij aangezien één van de leidsters
ziek was.
Het gesprek begon op zich positief. Wij mochten beginnen, dus we hadden het over
hoe leuk Mika het daar vindt en hoe goed hij het doet en er ook vooral veel van
leert. Tot de 'psz-kant' aan de beurt was. André en ik klapperden met onze oren.
Er kwamen teksten uit als 'te belastend', 'geen vrij durven nemen', 'leidster
ziek thuis daardoor', 'nou eenmaal een gewone psz'. Wij waren ons dus absoluut
niet bewust van hoe zij er blijkbaar over dachten. Al die keren werd er gezegd
dat het zo goed ging op wat kleine akkefietjes na. En wij zaten dus vooral te
wachten tot ze 'to the point' zouden komen, maar die kwam maar niet. Dus greep
T. (coördinator van ons 2e thuis) in door te vragen; nu even concreet, wat
willen jullie precies? Na veel gedraai en moeilijk gedoe allemaal, kwam het er
dus op neer dat er méér hulp bij moest. Dan zou er dus een herindicatie
aangevraagd moeten worden volgens T. en dat zou op zijn snelst 6 weken duren, 3
weken dáárna zou het zomervakantie zijn en dan is Mika al voor het laatst! Waar
hebben we het over! (dat laatste dachten wij er natuurlijk alleen maar bij)
Na nog een hoop moeilijk gezeur over overspannen leidsters (Mika is daar 2x 2
1/2 uur in de week!) is er dus besloten dat er nu geprobeerd wordt door T. om
via een omweg iemand extra met spoed in te gaan zetten. Of dat gaat lukken hoor
ik vrijdag.
Al met al was dit voor ons een behoorlijke tegenvaller. Ze schijnen te vergeten
dat ze het over óns kind hebben en niet over een 'geval'!! Ik was zo
verbouwereerd dat ik eigenlijk niet echt iets zinnigs uit kon brengen, ik moest
dit eerst verwerken. Ik niet alleen, André heeft ze nog wel geconfronteerd met
wat feiten. En H. heeft ook een aantal voorbeelden die ze gaven weerlegd. Ze
begonnen bijvoorbeeld opeens over dat hij zich af en toe verveelde als hij even
alleen in de andere ruimte ging. H. legde uit dat Mika dit juist af en toe nodig
heeft om indrukken even te verwerken. Daar heeft ze overigens gelijk in! Het
leek wel of ze excuses zochten waarom Mika daar niet meer zou horen te zijn!
Ons eerste gevoel was Mika niet meer daarheen te laten gaan, mar juist Mika
vindt het leuk daar en het doet hem goed. T. adviseerde ons dan ook om nog even
vol te houden tot de zomervakantie voor Mika. En dat is dan ook wat we gaan
doen. Maar zodra ik merk dat Mika niet meer wil om wat voor reden dan ook dan is
het afgelopen!
Het meest ironische is nog dat Mika tijdens dat hele gesprek (zo'n 1 1/2 uur) in
zijn eentje lief heeft zitten spelen, eerst in de poppenhoek en later met een
puzzel aan tafel. Je merkte niet eens dat hij er was!! De lieverd.
Woensdagochtend was het weer tijd
om naar de VU te gaan. We gingen naar de ergotherapeute om te overleggen waar we
op moeten letten bij de keuze voor een rolstoel en een aangepast fietsje. Hij
mocht daar ook nog even op een speciaal fietsje zitten. Hij wilde wel, maar hij
vond het toch wel heel erg spannend. Samen met de ergo durfde hij wel want ze
hield hem goed vast. We moeten bij het fietsje vooral letten op het rugsteuntje
en de voetensteuntjes.
Bij de rolstoel moeten we ook op de rugsteun letten en het voetenplankje moet
goed stabiel zijn, zodat hij zelf kan leren erin te klimmen.
Mika vond het leuk haar weer te zien (en omgekeerd). Ze stond ook versteld van
Jens hoe groot hij als was en helemaal toen hij ineens opstond! Zij is een paar
weekjes voor mij bevallen van een dochtertje, dus wij gingen redelijk gelijk op.
's Middags wordt er opeens aangebeld, staat Dinie voor de deur met het cd'tje
van Bob de Bouwer wat ze Mika nog beloofd had. Ze kwam nog even wat drinken met
Sabine. Dat was een leuke verrassing voor Mika, die was weer dolenthousiast. Al
vindt Sabine dat hij wel wat rustiger mag doen, haha. Voor mij was het vooral
een welkome afleiding...
Vanmorgen moest ik Mika weer naar
de psz brengen. het zat me niet lekker maar Mika was weer helemaal enthousiast
dat hij kon gaan. Ik zei nog tegen de leidster dat ze niet moest schromen te
bellen als het niet meer ging. Kreeg ik weer het hele verhaal hoe zwaar het wel
niet voor hun is en dat ze alleen maar om meer hulp vroegen en dat het verder
niet om Mika ging. Dat klopt dus niet met wat er dinsdag allemaal gezegd was. Ze
begon ook te klagen dat hun nooit gevraagd is hoe of wat. Kortom ik had geen zin
meer hiernaar te luisteren, want echt goed reageren kon natuurlijk niet met al
die kindjes en moeders erbij.
Terwijl ik weer terug naar de auto liep vroeg de moeder van Mimi (Mika zijn
favoriete vriendinnetje op dit moment) nog van alles over Mika, hoe het is
gekomen en wat er verwacht wordt voor de toekomst etc. Lief dat ze zo
geďnteresseerd was in Mika. Tegenstrijdig ook met wat ik dan weer met andere
mensen meemaak :{ Toen ik Mika ging halen was hij lekker buiten met de andere
kindjes. Hij stond daar zo lief achter het hek op me te wachten met zijn rollie,
aandoenlijk, ik zie het nu steeds met gemengde gevoelens. Hij had geschilderde
vlaggetjes op zijn wang en de kindjes hadden koninginnedagmutsen. Mika had hem
niet op maar die kreeg ik mee, net als zijn nieuwe kunstwerkje! Met de moeder
van Mimi heb ik afgesproken dat we volgende week gaan bellen om af te spreken.
Mika is uitgenodigd om daar te komen spelen, vindt hij vast prachtig!
Vrijdag 21 april - Logopedie
- Supportbeurs - Mytylschool
Woensdagochtend moest Mika naar
logopedie. Jens was onderweg in slaap gevallen en ik hoopte dat hij door zou
slapen als ik hem in de buggy zou leggen maar dat lukte helaas niet, toch heeft
hij al die tijd heel lief zitten kijken naar Mika hoe hij zijn oefeningen deed.
Af en toe moest hij er zelfs om schateren!
Mika moest een test doen die ze in december ook al eens met hem had gedaan en
hij deed het nu heel erg goed. In december ook al, maar nu had hij heel
duidelijk vooruitgang geboekt. De 's' en de 'g' spreekt hij tegenwoordig heel
goed uit en toen nog niet.
Verder wilde Mika nog het boekje "kindje boos" doen. Daar moet hij zo om lachen,
dat gaat over een kindje wat niet buiten mag spelen omdat het regent.
Kortom, Mika heeft het weer heel erg goed gedaan dit keer bij de logopediste.
Gister zijn we eerst naar de
Supportbeurs in Utrecht
geweest. We keken onze ogen uit en wat was het groot! Veel te groot om alles te
zien, helaas hadden we niet genoeg tijd. Maar we hebben wel een hoop
interessante dingen gezien. We hebben natuurlijk vooral gekeken naar de
kinderrolstoeltjes en de kinderfietsjes. Op een gegeven moment waren we bij een
stand met communicatiemiddelen ook voor kinderen. Daar stond een computertje met
touchscreen wat ook nog praatte. Dat was natuurlijk helemaal geweldig voor Mika.
De grootte van de toetsen kon ingesteld worden en dat is eigenlijk precies iets
wat we zoeken. We hebben ook een berg aan info meegekregen/-nomen en een
gedeelte wordt nog opgestuurd dus dat wordt flink internetten de komende tijd op
de sites van die fabrikanten en leveranciers. Het zou mooi zijn als we de
geschikte stoel kunnen vinden voor dat de aanvraag goedgekeurd is, dat scheelt
dan weer een hoop tijd. Op zich hebben we al een heel sportief, robuust
rolstoeltje gevonden van de fabrikant waar ook zijn rollie vandaan komt, alleen
kun je hem niet opklappen. Je kunt wel heel eenvoudig de wilen er af klikken.
Hij is vooral ook voor de 'duwer' (wij dus) erg praktisch, je kunt hem met 1
hand sturen én duwen. Jammer alleen dat Mika geen zin had om waar dan ook even
in een stoeltje of op een fietsje te gaan zitten om te proberen...
Wat mij vooral opviel was dat er vooral veel aardige mensen werkten, niet van
die opdringerige standverkopers, maar mensen die je rustig voorlichten, zonder
meteen te vragen wat je te besteden hebt. Daar gaan we volgend jaar zeker weer
naartoe, maar dan wat langer!
We kwamen ook nog een ergotherapeute van de VU tegen en onze contactpersoon van
het revalidatiecentrum, heel toevallig als je nagaat hoe groot die beurs is!
Daarna was het racen naar huis,
Mika en Jens bij Nikita achter gelaten, want we moesten naar een rondleiding op
de mytylschool en dat is wat handiger als André en ik dat met zijn tweeën even
konden doen.
Bij de Mytylschool aangekomen
stond onze maatsch. werkster al te wachten, zij ging mee om ons te begeleiden.
We zijn rondgeleid in de onderbouw en het waren leuke kleine klasjes. In één
klasje zat zelfs een meisje die bij Mika in de VU in het ergo-logo groepje had
gezeten! Leuk, want met dat meisje kon hij altijd erg leuk spelen! De klassen
zelf zagen er erg gezellig uit en wij hadden er een goed gevoel bij. Verspreid
in de school waren er ook de kamers van de artsen, de revalidatiearts,
ergotherapeut, logopedist, fysiotherapeut en de kinderarts. Dat betekent als
Mika daar op school zit we dus niet meer voor al die dingen naar de VU hoeven.
Daar wordt dan ook alles afgerond tegen die tijd. Dat zal ook nog wennen zijn
voor ons na bijna 5 jaar intensief bezoek aan de VU! Alleen zullen we bij de
neuroloog blijven komen in de VU.
Er was ook een klasje aan het gymmen, dat waren de kindjes die konden lopen. Het
zwembad hebben we ook nog gezien, dat was echt een heel mooi bad. Mika gaat zich
daar vast heel erg vermaken.
Daarna hebben we dan ook maar meteen besloten dat we het daar gaan proberen. De
ander opties zijn in Wijk aan Zee of in Huizen en dat is me toch wat ver zolang
het anders kan.
Gelukkig was onze mw bij ons, want nu kwam het administratieve gedeelte, pff,
wat een fomulieren weer. Er moet nu een indicatie aangevraagd worden voor de
toelating en dan zijn we waarschijnlijk weer een aantal maanden verder. Het is
in ieder geval de bedoeling dat Mika na de zomervakantie naar school kan zodat
we nog een maand ongeveer hebben om van parttime naar fulltime school te gaan
wennen want dan is hij 5 én leerplichtig.
Dinsdag 18 april -
Peuterspeelzaal
Vandaag was Mika weer naar de
peuterspeelzaal. De leidster die een tijdje ziek was was er ook weer gelukkig.
Toen ik Mika kwam halen vertelde ze dat het erg goed gegaan was vandaag en dat
Mika heel lief was geweest. Hij had zelfs gele limonade gedronken, terwijl hij
altijd alleen maar de rode wil! Hij was dus lekker flexibel vandaag, haha.
Gelukkig maar, want zoals het donderdag ging vind ik toch geen prettig idee.
Donderdag 13 april -
Peuterspeelzaal
Vandaag was het niet zo heel erg
goed gegaan op de psz. Dat vind ik toch wat sneu, want Mika had zich er erg op
verheugd omdat hij vandaag paaseieren mocht schilderen. Tijdens het schilderen
ging het fout. Hij wilde toen hij zijn eitje af had nóg een eitje schilderen en
toen dat niet mocht omdat ieder kindje maar één eitje kreeg werd hij boos en
sloeg zijn eitje van tafel. Hij was teleurgesteld en ik bedenk me juist waarom
hij waarschijnlijk zo teleurgesteld was. Dinsdag toen hij wilde schilderen, werd
hem toegezegd dat ze donderdag paaseieren zouden gaan schilderen en Mika
kennende heeft hij dit wat letterlijk opgevat. Mika heeft wat dat betreft een
ijzersterk geheugen. Hij dacht dus meerdere eitjes te gaan schilderen. Thuis mag
hij ook altijd meerdere tekeningen achter elkaar schilderen, dus ik begrijp de
verwarring wel.
Bij het cracker eten ging het ook even fout. Ivm de paas gingen ze paaskoekjes
eten ipv Mika zijn favoriete cracker. Weer werd hij boos en ging zelfs gillen.
Toen moest hij even op een stoeltje apart zitten. Toen de leidster het later aan
me vertelde begon Mika met zijn kinnetje te trillen en de tranen rolden over
zijn wangen. Toen moest ik ook even slikken, want hij klampte zich gelijk aan me
vast. Ik denk dat ik dat toch maar even ga bespreken volgende keer dat ze alles
bij Mika misschien toch iets duidelijker uitleggen, voor zover dat kan. Ik zal
het ook nog even in het overdrachtschriftje schrijven.
Wat wel even schattig was toen ik hem ophaalde was dat Mimi, zijn vriendinnetje,
hem bij zijn wangetjes pakte en hem een knuffel gaf.
Bij de invalidenparkeerplaats was het ook weer raak vanmorgen, er stond iemand
half op die plek met zijn auto dus ik moest verderop staan. Ik liep weer met
Mika te sjouwen om hem veilig op de stoep bij zijn rollie te zetten en toen de
berijder van de bewuste auto eraan kwam heb ik hem vriendelijk verzocht volgende
keer wat rechter te parkeren. Hij zou er op letten, in ieder geval weer iemand
die het nooit meer zal doen.....hoop ik.
Mika kreeg zijn zelfgeschilderde paasknutseltje mee met zijn paaseitje erin. Ik
ben weer supertrots op mijn kanjer!
Woensdag 12 april -
Peuterspeelzaal - Maatsch.werk.
Dinsdag ging Mika weer naar de psz en het ging prima. Ze hebben buiten gespeeld
en ze vroegen nog of ik iets had voor het op zijn knieën lopen. Aangezien Mika
altijd op zijn knietjes 'loopt' als hij zijn rollie niet gebruikt slijten zijn
broeken supersnel. Ik moet er maar eens op uit voor kniestukken ofzo. Lastig is
alleen dat de markt hier altijd op vrijdag is en met de 2 mannetjes tegelijk kan
ik er niet naar toe. Misschien dat Nikita vrij is vrijdagmorgen...
Dinsdagmiddag moesten we weer naar de VU voor een gesprek met onze mw. Volgende
week is die afspraak al met haar om naar de mytylschool te gaan. Aan de ene kant
ben ik heel erg benieuwd en aan de andere kant zie ik er tegenop. We beginnen
net te wennen aan de psz en diep in mijn hart mag het wel even wachten. Maar dat
schiet voor Mika ook niet op en daar gaat het tenslotte om.
Op het moment heeft hij de hele dag zijn brandweerhelm op. Toen hij hem een keer
kreeg vorig jaar wilde hij hem nooit op. Ik denk dat dat toch te maken heeft met
dat hij de kinderen op de psz soms verkleed ziet en dan wil hij dat ook denk ik.
Hij zegt dan ook steeds met die helm op; 'Mika mooi!'.
We kregen gister trouwens ook nog de dvd voorlichtingsfilm van hydrotherapie mee
die gebruikt is tijdens voorlichtingsavonden. Mika staat er leuk op, hij was
samen met André die keer. Leuk om nog eens terug te zien! Mika wil hem ook
liefst de hele dag door bekijken, hahaha!
Vrijdag 7 april - Neuroloog
Dinsdag zijn we met Mika naar de neuroloog J.V. zijn geweest voor de
jaarlijkse controle. Hij vond dat Mika het erg goed deed. En dat hij het
afgelopen jaar zich heel goed ontwikkeld heeft. Hij ging weer even aan Mika zijn
been 'trekken' en duwen om de spanningopbouw te meten, maar aangezien hij er
iets grappig van maakte had Mika er geen problemen mee. Jens heeft trouwens ook
tijdens het hele bezoek laten weten dat hij er was, hij was lekker aan het
brabbelen. Dus gaf ik hem maar wat te drinken en dan wil Mika natuurlijk ook
drinken. Gelukkig had ik 2 bekers drinken mee, haha! De wijsneus, toen de
neuroloog vanachter zijn bureau tegen ons praatte zei Mika af en toe tussendoor
'ja', alsof hij even wilde bevestigen waar we het over hadden. Nou niet alsof,
hij bevestigde het ook! Hij weet namelijk dondersgoed waar we het over hebben
altijd. Het is echt oppassen geblazen want nu hij beter begint te praten
herhaalt hij ook nog eens een hoop van wat je zegt. Hij kan zelfs het hele
couplet van Frans Bauer opzeggen. Van 'heb je even voor mij', eigenlijk zouden
we Frans daar eens een brief over moeten schrijven. Maar Mika ging naast de
neuroloog staan en legde op een gegeven moment zijn koppie tegen de arm van de
neuroloog aan, dat was zo lief. Zo die je maar wat een verschil het met de ene
of de andere arts kan zijn.
We hadden het ook nog even over de bestelde rolstoel en ook dat vond de
neuroloog een goed plan. Vooral met het oog op het naar school gaan straks, met
zijn rollator wordt hij namelijk makkelijk onder de voet gelopen. Op 20 april
hebben we een rondleiding op de mytylschool, samen met de maatschappelijk
werkster.
Donderdag 6 april -
Peuterspeelzaal
Mika voelt zich gelukkig weer
helemaal kiplekker! Hij is dinsdag weer naar de psz geweest en dat is prima
gegaan. Zij begeleidster was er ook weer dus alles ging gelukkig weer zijn
gangetje. Mika kreeg zijn kweekpotje met tuinkers ook nog mee. Had hij helemaal
zelf gezaaid en het potje beplakt!
Vandaag was alles ook weer prima gegaan. Hij was even teleurgesteld omdat hij
niet mocht schilderen maar hij accepteerde snel dat ze vandaag wat anders gingen
doen.
Mika was weer heel blij dat hij weer naar de psz mocht. Het is wel te
merken dat hij nog steeds aan het aansterken is, want hij is echt heel moe als
ik hem ophaal. Maar hij eet en drinkt gelukkig ook weer heel goed.
Vanmorgen nog een akkefietje op de
parkeerplaats. Dat mensen altijd zo dicht mogelijk bij de ingang willen staan is
al erg genoeg, maar dat ze je dan op een invalideplek ook al niet de ruimte geven om je kind en rollator uit te
laden is helemaal de limit. Daar stond dus iemand tegen mij te vertellen dat ze
haar kind uit de auto moest halen, of ik ergens anders kon staan!!@@##$$% Dat ik
op een invalideplaats stond en voor de rest bijna alle plaatsen vrij waren telde
blijkbaar niet. Het is af en toe echt niet te geloven hoe mensen in elkaar
zitten. Ik merk zo vaak, steeds vaker, dat je op zoveel onbegrip stuit bij veel
mensen.
Vrijdag 24 maart - Psz - Duowagen
Dinsdag is het allemaal weer goed gegaan op de
psz. Er waren wel wat kleine incidentjes met speelgoed van elkaar afpakken maar
dat is echt een kwestie van wennen, als Mika weet wat wel en niet mag dan zal
hij zich daar aan houden. Hij moet nog even leren niet met spulletjes te gooien
als hij boos wordt. Hij had ook wel even om mama gehuild toen dat gebeurde maar
dat heeft gelukkig niet lang geduurd. Zijn begeleidster kon er niet bij zijn maar
alles was gelukkig verder gewoon goed gegaan.
Donderdag bracht ik Mika weer naar de psz, ze
hadden lentefeest en gelijk vierden ze ook de verjaardag van de 2 juffen. De
mama's mochten nog even koffie blijven drinken. Jens vermaakte zich prima en
kroop lekker over de grond daar. Mika was moe van
het feesten, hij had erg lief meegedaan vertelden J en M (leidsters). Alleen
wilde hij geen pannenkoek, hij wilde gewoon zijn crackertje eten, hahaha. Zijn
zelfgemaakte lentemuts wilde hij ook niet op, maar gelukkig wilde hij hem thuis
nog even voor me showen. Hij kreeg nog een narcis mee maar Mika hield iets te
stevig de steel vast met als gevolg dat er nu een narcisje in een klein vaasje
staat.
Vanmorgen werd de duowagen weer opgehaald door het
revalidatiecentrum. Het voelde wel wat vreemd. We hebben er eigenlijk niets aan
gehad, terwijl het zo'n mooie voorziening was eigenlijk, maar hij was gewoon
veel te groot en te zwaar. We hebben in ieder geval wel weer meer ruimte in de
woonkamer! Inmiddels is er al een nieuwe aanvraag voor een opklapbaar
rolstoeltje de deur uit. Ja inderdaad...we moesten weer een nieuwe
aanvraag indienen, hopelijk gaat het alleen nu wel wat sneller dan bij de
duowagen. Dat duurde ruim een half jaar voor we die uiteindelijk hadden! Met een
rolstoeltje is het voor Mika misschien toch handiger omdat hij dan ook zelf kan
leren rijden. Lopen kan hij tenslotte ook nog niet te ver met zijn rollie. Dus
voor de langere stukken kunnen we dan voor Mika ipv de buggy het rolstoeltje
gaan gebruiken. Dan zit hij ook wat lekkerder, want ook al hebben we dan nog
niet zo lang een grotere buggy gekocht, ook daar groeit hij eigenlijk al uit.
Zondag 19 maart - Peuterspeelzaal
Donderdagochtend voelde Mika zich lekker dus
bracht ik hem gewoon naar de psz. Hij ging daar spelen en toen ze in de kring
moesten ging Mika lekker zitten en ik kon rustig weg gaan. Daarna meteen even
doorgegaan een boodschap doen. (o.a. paracetamol voor kleintjes, want die zijn
erg hard gegaan..) Ik liep nog langs het rev.centrum en ik ben gelijk nog maar
even naar binnen gegaan om even te vragen over een eventuele andere duowagen.
Maar de persoon in kwestie was helaas niet aanwezig.
Kom ik thuis, gaat de telefoon ....de psz!! Mika zit te huilen en zegt dat hij
buikpijn heeft. Ik snel Jens weer aangekleed en terug naar de psz. Begint Mika
nog harder te huilen omdat hij nog niet naar huis wil! Maar hij zit dus bij de
leidster op schoot en Mika zegt dat hij eerst een cracker wil. Ze belooft hem
dat hij zijn cracker in een zakje meekrijgt. Uiteindelijk til ik Mika naar de
auto en de stagiaire duwt Jens z'n buggy en neemt rollie mee naar de auto. Pff
wat een gedoe. Thuisgekomen geef ik Mika eerst z'n cracker en vervolgens is hij
weer hartstikke vrolijk en gaat hij weer spelen. Hij vraagt nog om z'n broodje
en nadat hij zijn brood op heeft is er niets meer aan de hand! Ook de rest van
de dag niet meer. Ik heb zelfs zijn temperatuur genomen maar die was ook gewoon,
ze hadden op de psz namelijk gezegd dat hij warm voelde. Mika had dus gewoon
trek!!! Zijn maag rommelde waarschijnlijk omdat hij alleen nog maar zijn pap 's
ochtends had gegeten. Thuis wil hij altijd rond een uur of 10 al een broodje en
die krijgt hij dan ook. Misschien moeten we dit toch maar anders gaan doen. 's
Ochtends pap én brood geven ofzo. Ik zal in ieder geval dit ook dinsdag even
doorgeven aan de psz. Dan weten ze dat ook weer.
Woensdag 15 maart - Logopedie
Vanmorgen voelde Mika zich goed en zei hij ook "Mika beter!"
(de afgelopen dagen was hij niet lekker) Gelukkig hoefde ik
logopedie niet af te bellen, want zij had juist een plekje vrij gehouden voor
Mika op woensdag omdat Mika nu vaker naar de logo moet. Dit is vooral omdat hij
nu ook meer bij anderen mensen is zonder dat één van ons erbij is en dan moet
hij toch wat verstaanbaarder worden. Helemaal als hij op een gegeven moment naar
school moet.
Vrijdag 10 maart - Psz - Maatsch.werk/opvang
Dinsdag ging Mika weer naar de
peuterspeelzaal. Met jasjes, dasjes, schoentjes enz. enz. ben ik toch gauw weer
een half uur onderweg voor we er zijn. Daar moet ik toch nog wel aan wennen. Het
was weer goed gegaan op de psz. Tijdens het voorlezen in de kring dacht Mika dat
het tijd was voor de cracker. Toen werd hij boos en probeerde hij het boek weg
te duwen. Dat zijn dingetjes die hij nog even goed moet leren. Dat iedereen even
moet luisteren en dat het niet altijd in de volgorde gaat die Mika wil. Toen de
leidster boos werd, moest Mika huilen maar dat duurde gelukkig niet lang.
Wat wel leuk is, is dat Mika daar graag naar de wc wil. Dat wil zeggen, er op
wil zitten. Hij doet nog niet echt wat, maar hij vindt die kleine wc'tjes erg
interessant. Wie weet... Thuis wil hij ook steeds vaker op de wc zitten, maar
dat vindt hij eigenlijk toch nog wel eng.
Mika kwam heel trots aanzetten met een ijsbeer die hij gemaakt had, met
piepschuimdingetjes eromheen als sneeuw. Hij had ook nog een rieten potje met een
knutseltje erop en een speeltje en een koekje erin. Dat koekje moest thuis
natuurlijk als eerste op, haha!
's Middags moesten we weer naar de VU voor een gesprek met de mw. Mika ging daar
weer even naar de kinderopvang. Ik dacht dat het misschien wat veel zou zijn
omdat hij 's morgens ook al geweest was, maar hij wilde graag!
Tijdens het gesprek hebben we ook nog even de wagen besproken. De duowagen
hebben we dus nauwelijks gebruikt omdat die simpelweg te groot is en niet in de
auto past. Een speciale buggy zou kunnen, maar eventueel ook een rolstoeltje.
Voor als we lange stukken moeten lopen. Het is tenslotte wel de bedoeling dat
Mika meer met Rollie gaat lopen uiteindelijk. Het voordeel van een rolstoeltje
is dat hij dat dan misschien zelf zou kunnen laten rijden. Maar daar moet ik dus
weer met de ergo over gaan overleggen.
Donderdag was Mika weer naar de psz. Dit keer was
ik sneller. Nikita was al beneden en wilde wel eventjes bij Jens blijven, dat
scheelt zo een kwartier! Mika zijn eigen begeleidster (H.) is er niet op
donderdag, maar het groepje was klein dus goed te doen. Ik vind het toch nog
altijd wat moeilijk als we net binnen zijn en al die kinderen rennen rond en
Mika 'loopt' op zijn knietjes in de rondte om te kijken wat hij kan doen. De
meeste kindjes gaan in de grote ruimte fietsen enzo, maar Mika kan daar niet op.
Er staat wel een soort van houten dashboard met een houten stuur en meestal gaat
hij daar dan achter zitten sturen en dan vermaakt hij zich wel. Maar ik moet
gewoon nog zo wennen aan dat beeld dat hij niet gewoon mee kan rennen en
fietsen.
Bij het ophalen kreeg ik te horen dat alles weer goed was gegaan. Ze hadden ook
gekleid en Mika had zo enthousiast aan de (taaie) klei zitten trekken dat de
leidster (J.) maar naast hem was blijven zitten, omdat ze bang was dat hij
anders van de bank zou vallen.
Vrijdag 3 maart -Peuterspelzaal
Gisterochtend ben ik met Mika weer naar de peuterspeelzaal
geweest. Het had gesneeuwd en de autodeuren gingen haast niet open, maar
gelukkig waren we ruim op tijd. Het was 'koffie-ochtend', dat was ik helemaal
vergeten dus heb ik nog even een kopje koffie gedronken en heb eigenlijk
hoofdzakelijk achter Mika aangezeten. Hij was weer helemaal enthousiast.
Gelukkig maar want zo te zien voelde hij zich echt helemaal weer beter. Ik nam
op een gegeven moment afscheid en zei dat ik straks met Jens zou terugkomen, hij
keek even bedenkelijk maar accepteerde toch dat ik wegging. Toen ik hem later
ophaalde was alles goed gegaan. Hij moet alleen nog even leren niet zomaar iets
af te pakken van een ander kindje en dat hij af en toe moet meegaan met de
groep. Ze gingen bijvoorbeeld buiten spelen in de sneeuw (jammer alleen dat ze
hem in de sneeuw hadden laten zitten op zijn knietjes, zijn broek was drijfnat
geworden, die ze wel weer gedroogd hebben, maar ze hadden beter even een
vuilniszak onder zn knietjes kunnen doen ofzo. Hij is tenslotte net 1 dag goed
beter!) en toen ze weer naar binnen moesten had Mika daar geen zin in en was
boos geworden en had de leidster een mep gegeven. Ik ken dat wel van hem, dan
slaat hij je handen weg, maar dat mag natuurlijk niet, hij moet ook gewoon mee
naar binnen. Maar volgens zijn begeleidster van 'ons 2e thuis' doet Mika het
heel erg goed. Het was tenslotte de 1e keer dat hij echt de hele ochtend alleen
(zonder mammie) was daar!
Dinsdag 28 februari - Peuterspeelzaal
Mika voelde zich vanmorgen alweer een stuk beter
gelukkig. Hij wilde meteen pap eten en daarna zijn broodje! Mika en Jens hadden
ook alletwee geen koorts meer. Ik heb toch maar even de peuterspeelzaal
afgebeld. Dat leek me een beetje te snel. Ik heb afgesproken met z'n
begeleidster dat Mika donderdag komt en dan komt zij ook, dus dat is mooi
opgelost zo. Mika is nog wel wat hangerig maar dat is natuurlijk ook niet zo gek
na 3 dagen bijna niets eten. Ik ben al blij dat hij wat eet en weer wil spelen!
Vrijdag 17 februari - Peuterspeelzaal
Donderdagochtend was een behoorlijke toer. Jens en
Mika eten geven, aankleden en inpakken om naar de peuterspeelzaal te gaan. En
dan natuurlijk rollie ook nog meenemen. Ik ben er een kwartiertje bijgebleven en
daarna nog een kwartiertje in de hal gezeten met Jens. Tot de leidster kwam
vertellen dat Mika lekker aan het spelen was. Ik vond het maar weer een gek idee
daar weg te rijden zonder Mika achter me in zijn stoeltje. Om half 12 ben ik
weer terug gegaan dus eigenlijk was ik al met al ruim een uur weggeweest dus dat
viel wel mee. Mika had lekker gespeeld en geplakt en gelukkig heeft hij weer aan
de grote tafel gezeten. Hij was er gelukkig niet al te angstig van geworden
vorige keer. Hij was wel even stout geweest en had de stagiaire gemept en
gebeten. Ze wilde hem ergens mee helpen wat Mika niet wilde. Hij weet dat hij
fout geweest is want iedere keer als ik er naar vroeg dan kneep hij zijn oogjes
dicht, alsof hij er niet meer aan herinnerd wil worden.
Maar het gaat dus zo goed dat Mika waarschijnlijk vanaf nu gewoon op dinsdag én
donderdag zal gaan. De komende week is het voorjaarsvakantie, dan is hij vrij,
maar die week daarna gaan we het weer proberen.
Woensdag 15 februari - Peuterspeelzaal
Maandag werd ik al gebeld door 'Ons tweede thuis'
dat Mika zijn begeleidster ziek was. Daarna belde de peuterspeelzaal dat ik hem
toch 'mocht' brengen. Ik ben er dit keer een uurtje bij gebleven en toen naar
huis. Dat was geen prettig gevoel hem daar achter te laten. Ik was namelijk
eerst in het keukentje gaan zitten maar Mika kwam steeds voor het hekje zitten
wat voor dat keukentje zit en zei steeds zachtjes "mama". Hij begreep er niks
van. Dus toen heb ik maar gezegd dat ik Nikita even op ging halen en toen was
het goed.
Toen ik terugkwam was Mika nog het enige kindje, het ophalen is tussen 10 over
half en kwart voor 12 en ik dacht dat het ophalen was vanáf kwart voor 12.
Gelukkig was ik maar 5 minuutjes te laat. Het was goed gegaan, alleen was er een
voorvalletje over een speelgoedboortje. Mika was er mee aan het spelen en wilde
niet dat er iemand anders aan de boor kwam en toen de juf iets zei begon Mika te
huilen en hij had "Mika mama" geroepen.
De leidsters blijven maar zeggen dat ze wel weten hoe ze met kinderen om moeten
gaan maar als ik ze bepaalde dingen over Mika vertel, dan luisteren ze niet
echt. Dat vind ik wel heel vervelend.
Bijvoorbeeld met het aan de grote tafel gaan zitten. Ik zag dat 1 van de
leidsters hem er op wilde laten stappen, dus ik liep er heen en zei
(voorzichtig) dat ze hem beter kon omdraaien en eerst met zijn kontje op de
bank, dan had hij meer steun. Maar Mika was ondertussen al onzeker geworden en
wilde het niet meer. Ze vertelde dat hij het later ook niet wilde. Dat zijn dus
van die dingen die ik bedoel. Zodra Mika zich 1x niet prettig voelt in een
bepaalde situatie duurt het heel lang voor hij dat weer wil proberen.
Hij mag morgen ook komen, maar ik weet het nog niet, zijn begeleidster is er dan
ook niet.
Woensdag 8 februari - Psz - Maatsch.werk/kinderpsychologe
Gister was ik met Mika weer naar de
peuterspeelzaal. Nikita paste dit keer op Jens. Het ging allemaal goed, Mika
heeft geschilderd, getekend met waskrijtjes en gekleid. Tijdens het cracker eten
ging het even niet goed. Mika wilde een hap nemen toen de cracker werd
aangegeven, maar zijn begeleidster wilde dat hij het zelf deed, waarop Mika de
cracker wegsloeg. Toen ze zei dat hij dan pech had begon Mika heel zielig te
huilen. Ik zei al dat dat moeilijk voor hem was met zijn motoriek en dat ik hem
daar meestal bij help. Uiteindelijk hielp ze hem dan toch maar. Het was ook wel
heel sneu, want hij had het thuis al over "cracker eten" gehad. Hij keek er echt
naar uit.
Thuisgekomen was het ook nog een gedoe, want ik
moest de autostoeltjes enzo nog omwisselen (Mika zit nu in een grotere en Jens
in die van Mika) en toen snel door naar de VU waar we weer een afspraak hadden
met de kinderpsychologe en de mtsch.werkster. Mika ging daar weer naar de opvang
maar daar is het altijd feest, daar vindt Mika het altijd leuk!
We hebben een afspraak gemaakt dat we binnenkort gezamenlijk met de mtsch.
werkster de mytylschool gaan bezoeken. Voor diegenen die niet weten wat dat is,
dat is een speciale school voor kinderen met een lichamelijke handicap. Daar
zijn allerlei specialisten aanwezig, zoals een fysio, een ergotherapeute, een
logopediste, etc. etc.
Dinsdag 31 januari - Revalidatie -
Kinderpsychologe - 1e keer Peuterspeelzaal
Donderdag zijn we nog bij de revalidatiearts geweest met Mika. Ze stelde weer
voor om naar een andere logopediste te gaan. In de vu zelf want dan zouden ze
Mika meer te bieden hebben. Maar ik ga dus eerst even overleggen met Mika's
logopediste hierover. Mika werkte aardig mee dit keer met het strekken en rekken
van zijn beentjes. Alleen toen ze Mika liet stappen hing hij maar wat en sleepte
zijn voetjes mee, waaruit de rev.arts concludeerde dat hij spalkjes nodig had
waarschijnlijk. Ik legde uit dat als hij met zijn rollie loopt dat hij dan veel
beter loopt. De rev.arts vroeg of we dan volgende week weer terug konden komen
mét rollator, maar André kan natuurlijk niet maar vrij nemen steeds dus spraken
we af dat we een filmpje zouden maken en dat afgeven maandag als we er toch weer
moesten zijn.
Maandagochtend hadden we een afspraak bij de
kinderpsychologe en de kinderneuropsychologe. Ik ben alleen gegaan omdat Mika
echt niet lekker was en Jens ook weer behoorlijk aan het snotteren was. De
uitslag kwam er op neer dat Mika zich inderdaad erg goed ontwikkeld had het
afgelopen jaar. Maar aangezien hij toch nog een achterstand heeft op
leeftijdgenootjes adviseren ze toch om Mika naar een Mytylschool te laten gaan.
Daar zijn tenslotte ook de fysio, logopedie en ergotherapie intern, zodat Mika
ná school dan niet meer naar therapieën zou hoeven. En de leraren en leraressen
zijn allemaal speciaal opgeleid om met gehandicapte kindjes om te gaan. Groot
voordeel ook is dat de klasjes klein zijn en dat Mika, aan de hand van het
verslag van het psychologisch onderzoek ook ingedeeld wordt in een groepje met
kindjes die ongeveer hetzelfde niveau hebben.
Het filmpje wat ik bij de balie zou afgeven voor de rev.arts heb ik dus nog niet
gedaan omdat Mika zondag gewoon veel te slapjes was om te gaan wandelen. Daar
moeten we daar maar weer een nieuwe afspraak voor maken.
Mika zijn oogje was inmiddels zo rood dat ik 's middags toch maar even de dokter
heb gebeld en hij wilde Mika toch wel even zien. Nikita bleef even thuis bij
Jens en volgens de dokter heeft Mika gewoon te ruw in zijn oogjes gewreven
vanwege de irritatie van het ontstoken zijn, dat hij het een beetje beschadigd
heeft. Nu hebben we een soort gel meegekregen die we 2x per dag in zijn oogje
moeten doen een week lang.
En vanmorgen was dan de grote dag.....de 1e keer
peuterspeelzaal!! Mika was al om 5 uur wakker maar hij voelde zich goed en zei
dat hij beter was. Hij wilde ook heel graag met de kindjes spelen. Zelf voelde
ik me inmiddels ook wat minder omdat Jens de halve nacht weer wakker was en ook
ineens weer koorts had. Nikita belde om half 7(!) ook nog dat ze antigrippine
wilde, dus dat ging weer lekker hier.
Maar Mika en ik gingen dus naar de peuterspeelzaal. Na eerst een gesprekje te
hebben gehad met Mika's begeleidster van ons 2e thuis had ik nog een
intakegesprek met de peuterleidster. Mika was ondertussen lekker aan het spelen,
al moet hij nog wel leren opruimen wat hij heeft gepakt, maar hij voelde zich
helemaal op zijn gemak. Het zitten in de kring en luisteren naar het voorlezen
ging prima. Ik heb de leidsters nog even laten zien hoe je Mika zelf een
opstapje kan laten nemen door hem alleen te ondersteunen.(zodat ze niet hoeven
te tillen ;) )
Met de cracker eten moet hij toch nog even geholpen worden, want dor zijn
motoriek gaat dat nog niet helemaal lekker, dan ligt het grootste deel op de
grond. Voor het drinken hebben we zijn eigen bekertje mee.
Het zingen in de kring ging ook zó leuk. Mika kent de liedjes helemaal niet en
doet toch alle bewegingen en gebaren mee, waarbij hij ook nog een beetje de
woorden herhaalt. Hij zat zelfs nog even te ginnegappen met 2 jongetjes die
naast hem zaten.
Aan het eind gingen ze nog even in de grote ruimte dieren nadoen met zn allen.
Stampen als een olifant deed Mika gewoon met zijn rollie en toen hij een muis
moest nadoen ging hij gauw op de grond liggen. Met zijn allen een slang nadoen
was helemaal prachtig!!
Er is echt weer een pak van mijn schouders gevallen! Mika doet het zo goed in de
groep. Gelukkig zijn het ook allemaal lieve kindjes. Voorlopig gaan we alleen op
dinsdag om te kijken hoe het allemaal loopt. Volgende week ga ik met een stuk
geruster hart in ieder geval er weer naar toe!
Woensdag 25 januari - Hydrotherapie -
Psz/ambulante begeleiding
Gister zijn we naar de laatste hydrotherapie
geweest. Mika had weer een knuffelbui en gaf Tobias en Elfie nog een flinke
knuffel. Hij deed weer erg goed zijn best. Hij stapte dit keer aan een touw, wat
door Wil en Petra werd vastgehouden, mee met zijn bandjes om. Het water was
eigenlijk net iets te ondiep wat het lopen voor Mika iets moeilijker maakte maar
het lukt hem toch!
Na het zwemmen, terwijl we nog even samen koffie dronken en een broodje aten
kreeg Mika nog een cadeautje van Mark. Een boekje van Bert en Ernie, daar was
hij natuurlijk heel blij mee!
Daarna hadden we de afspraak bij de
peuterspeelzaal met de leidsters en de begeleidster en coördinator van 'ons
tweede thuis'. Bij de dames van ons 2e thuis hadden we wel gelijk het gevoel dat
het goed zou komen. Maar toen de leidsters over al hun praktische problemen
begonnen, begon ik te twijfelen of we hier wel goed aan doen. Mika is er aan
toe, dus we gaan het wel gewoon proberen, maar het voelt niet prettig. Het is
natuurlijk sowieso een stap. We sluiten weer een ander hoofdstuk af, maar dan
zou het wel prettig zijn als het een beetje soepel gaat. We krijgen ook maar 2
uur begeleiding, de 2e ochtend is er dus geen begeleiding bij. Willen we dit wel
dan moet er wéér een indicatie aangevraagd worden, pfffff. Maar de coördinator
zei dat het nu waarschijnlijk wel sneller zou gaan. maar voorlopig gaan we dus
alleen de dinsdagochtend doen om te kijken hoe het gaat. Over 2 maanden hebben
we dan weer een evaluatiegesprek.
Eerst riep Mika steeds dat hij daar wilde gaan spelen en sinds gister zegt hij
steeds dat ik mee moet. Hopelijk is hij dat volgende week weer vergeten, want ze
verwachten dat ik gewoon weer wegga volgende week. Wat ik eigenlijk gek vind
want ik moet ze toch van alles uitleggen over Mika? Ik denk dat ik er
gewoon maar bij blijf de 1e keer, dat doe je toch altijd bij ieder kind?!
Donderdag 19 januari - Hydrotherapie -
Mtsch.werk/kinderpsychologe
Dinsdag is André met Mika naar hydrotherapie
gegaan aangezien ik ook nog steeds hoest en Nikita inmiddels ook niet lekker was
en een dagje thuis bleef. Mika en André zijn nog gefilmd voor een infofilmpje
voor de voorlichtingsavond over kindjes met Cerebrale Parese. Het 1e deel van
die voorlichtingsavonden was dinsdagavond maar we zijn dus niet geweest. Wel
heel erg jammer want er werd door artsen uitgelegd wat CP precies inhoudt. Maar
met onze ziekenboeg was dat niet te doen. Jens had 37.8 dus dat leek af te
nemen.
's Middags hadden we ook een afspraak in de VU bij de mtsch en de kinderpsych.
Mika vindt dat altijd leuk want dan kan hij daar weer naar de opvang.
Woensdag 11 januari - Hydrotherapie
Gister gingen we weer naar hydrotherapie. Mika was
weer dolblij dat hij mocht zwemmen en begon onderweg naar de VU al over de opa
van Mark, dat hij hem nat zou gaan spatten, haha.
Dat wordt nog wat als het over een paar weken is afgelopen. Maar dan zal voor
Mika een nieuwe fase beginnen. Die van de peuterspeelzaal.
Het is nu inmiddels 23:30 uur en ik ben net weer beneden, Mika begon te hoesten
en dat eindigde in overgeven. Hij voelt verder niet koortsig aan ofzo, maar
André blijft nog even bij hem zitten. Ik hoop niet dat hij ziek gaat worden. Dat
is hij pas geweest!
Zaterdag 7 januari - Stappen - Logopedie
Van de week was het koud maar wel
droog weer, dus hebben we nog wel wat buiten gestapt zodat Mika nog wat kon
oefenen met z'n rollie. Jens past nog maar net in de draagzak. Hij wordt bijna
te zwaar om hem zo te dragen, haha!
Vanmorgen moest Mika eerst naar logopedie en ze
was erg tevreden over hem. Mika gaat nog steeds erg goed vooruit met zijn
spraak.
Deze pagina is voor het laatst
bijgewerkt op 13-01-11
Copyright ©
2004-2011 Mama's webdesign