Jens dagboek

Jens
Jens Jos is geboren op 1 juni 2005 om 08:49 uur en hij woog toen 4005 gram.

Datum	Gewicht	Lengte
01-06-05	4005 gr
16-06-05	4170 gr
27-06-05	4550 gr	56,5 cm
01-08-05	5540 gr	60 cm
05-09-05	6655 gr	64 cm
03-10-05	7290 gr	66,5 cm
21-11-05	8255 gr	71 cm
23-01-06	9260 gr	75 cm
23-03-06	9885 gr	76 cm
18-05-06	10800gr	78 cm
10-08-06	11280gr	81 cm
07-12-06	12345gr	87,5 cm

De grafiek van Jens zijn groei hoef ik denk ik niet uit te leggen. Het tabelletje ernaast maakt het helemaal duidelijk ;)

Rechts zie je het overzicht van Jens zijn tandjes, zo kun je goed zien, hoe snel achter elkaar vooral de kiesjes doorkomen.

Hieronder kun je lezen over Jens zijn ontwikkeling. Alle consultatiebureaubezoeken kun je herkennen aan de rode data.
Wil je foto's van Jens zien klik dan hier

, op 23 feb 09 heb ik ze voor het laatst bijgewerkt. Ik zal daar minimaal maandelijks een foto plaatsen zodat je goed kunt zien hoe hij groeit als ze zo achter elkaar staan.

Wil je filmpjes van Jens zien, klik dan hier. De laatste is van 14 augustus dat hij los stapt!

Donderdag 7 december '06

Vandaag ben ik met Jens weer naar het consultatiebureau geweest. Géén prikjes gelukkig dit keer!

Het wegen is nu wel makkelijker, hij blijft gewoon lekker zitten op de weegschaal. Hij weegt nu 12.345 gram. (let op de volgorde van getallen

) en is 87 1/2 cm.

Hij moest nog even laten zien hoe hij kon stapelen met blokjes maar dat ging verder prima.
En de vraag of hij al kon stappen hoefde ze niet af te maken, want Jens was al van mijn schoot gesprongen en rende al lekker rond door de kamer

Nou had Jens van de week al een paar stapjes los gedaan, maar gister is het me gelukt het ook op film te zetten! Hij loopt ongeveer 10 stapjes los, knap he! Verder kiest hij er vooral nog steeds voor om te kruipen als hij snel wil zijn, bijvoorbeeld als de deur openstaat en hij kans ziet om er uit te gaan hahaha! Maar steeds vaker stapt hij van de tafel naar de bank zonder eerst te gaan zitten.

Jens heeft vandaag de (voorlopig) laatste prikjes gehad. Hij kreeg de BMR prik in zijn armpje en de men.kokken C in zijn beentje. Hij wilde al niet veel van de arts hebben aangezien hij nog steeds zo eenkennig is en terwijl ik hem afleidde met mijn agenda (waar hij normaal ook niet aan mag zitten, arme kereltje ;) ), gaf ze hem de 1e prik in zijn beentje. Hij begon heel zielig te huilen en gelukkig deed ze vrij snel er achteraan de 2e prik in zijn armpje en toen was hij helemaal verdrietig!
Toen ik hem aangekleed en wel naar buiten reed in de buggy leek het even of hij juichde toen we buitenkwamen. Hij stak zijn beentjes en armpjes in de lucht en kraaide het uit :)
Hij was weer goed gegroeid en zit nog steeds iets boven het gemiddelde zoals je kunt zien in het grafiekje. Volgende week kon Jens eventueel wat koortsig zijn van de BMR prik, maar dat hoefde niet zo te zijn.
Vorige week is zijn 3e kiesje, rechtsboven, ook doorgekomen en rechtsonder komt waarschijnlijk deze week ook door.

De afgelopen week zijn er 2 kiesjes doorgekomen bij Jens. Linksonder en 2 dagen erna linksboven. Hij was (en is) erg hangerig, dus hij heeft er best veel last van.

Staan doet hij nu al een tijdje los, maar stappen daar waagt hij zich nog niet aan. Al kan hij wel heel goed met je meestappen aan één handje!

Sinds vandaag klimt hij ook in zijn eentje de bank op! Ik heb een paar keer het eraf gaan met hem geoefend en het lijkt erop dat hij dat nu ook goed door heeft.

De woordjes die hij nu zegt zijn: kappe kappe (klappen), kaka (Mika), papa, mama, tata (Nikita?), die, nee, ja

Afgelopen donderdag is Jens 1 jaar geworden. Ons kleine kereltje is al een echte peuter! Vandaag hebben we het gevierd en hij is behoorlijk verwend met cadeautjes. Al heeft hij er nog niet echt aandacht voor. Wel als het eenmaal uitgepakt is.
Het was heerlijk weer vandaag dus we konden lekker buiten zitten met alle visite. Mika werd wat druk door alle aandacht maar Jens kroop overal lekker tussendoor en ging zijn eigen gangetje. De afgelopen weken doet hij ook weer allemaal nieuwe dingetjes. Hij zwaait nu echt naar je, dat is natuurlijk hartstikke leuk met al die visite uitzwaaien! Hij klapt in zijn handjes bij het liedje "klap eens in je handjes" en dan doet hij ook zijn handjes op zijn bolletje en in de lucht. En "los" staan doet hij ook steeds vaker.
Ik heb het al vaak gezegd en zal het waarschijnlijk nog vaak zeggen, maar vliegt die tijd toch!!!

Gister, 18 mei, moest ik weer met Jens naar het cb. Hij kreeg weer een dktp-prik. Ik hield zijn handjes vast en dat vond hij niet prettig en mopperde wat. En terwijl ze hem die prik geeft zit meneer er gewoon naar te kijken en geeft geen kik! Stoere vent! Zit hij wel te mopperen dat ik hem stevig vasthoud maar die prik deed hem niks. Sterker nog, toen ze het pleistertje erop plakte lachte hij ook nog eens naar haar! Wat een bikkel he!

Sinds zondag (moederdag) heeft Jens inmiddels ook zijn 8e tandje al! Hij stapt al aan één handje en is op het moment steeds bezig met allemaal stoute dingen. Lades leeghalen vindt hij leuk, maar als je zegt dat dat niet mag vindt hij het nog veel leuker! De boef! Hij weet trouwens ook al hoe je de koelkast open kunt maken...

Degenen die Jens zijn weblog af en toe lezen weten het natuurlijk al, maar hij stond dinsdag 11 april even helemaal los! Jens is echt supersnel. De volgende dag begon hij opeens achter een stoeltje door de kamer te stappen! Het is ook heel grappig om te zien als Jens iets laat vallen. Dan zet hij zijn voetjes iets verder uit elkaar en bukt dan met één handje reikend naar datgene wat hij probeert te pakken.
Ook heeft hij sinds gister weer een tandje erbij, de 6e al, rechtsboven dit keer.
Jens is op het moment ook razendsnel met langsstappen. Hij stapt van de kamer naar de keuken helemaal langs de kast, deur, muur en (helaas) de kattenpaal waar Jerry ligt te slapen. Hij vindt het dan ook erg leuk om hem er af te duwen en dat moet hij toch echt afleren want Jerry ligt daar wel op ooghoogte van Jens. Als Jens in de keuken is geweest vind je ook overal door het huis de alfabetkoelkastmagneetjes, dat is zijn vaste doel in de keuken!

We waren ruim op tijd bij het cb, helaas waren we niet op tijd aan de beurt. Tegen de tijd dat we aan de beurt waren was Jens in slaap gevallen! En hij sliep net 10 min. toen we aan de beurt waren. Maar gelukkig is het een vrolijk kereltje en was hij na een paar minuutjes alweer aan het lachen. Hij is goed gegroeid, hij is nu 76 cm en 9885 gram. De laatste fles voor het slapen gaan mogen we gaan laten vervallen maar of Jens het daar ook mee eens is..... Ik vertelde ook nog dat Jens na zijn groentehapje altijd 1 of 2 danoontjes krijgt. Maar er werd mij aangeraden toch maar gewone volle yoghurt te geven omdat hij anders straks alleen nog maar lekkere dingetjes wil eten. Hopelijk gaat dat nog lukken, haha! Al eet Jens wel alles. Hij is ook gek op mandarijntjes!

Jens brabbelt ook lekker veel; dadada, broembroem, nenenenene, echt zo grappig om te horen. Ook als er iemand aan de telefoon is doet hij dat, dan geeft hij echt antwoord. En als papa belt en we gaan ophangen zit hij echt boos tegen de telefoon te roepen omdat hij niks meer hoort!

Jens is alweer aan het snotteren, net als Mika, maar gelukkig heeft hij er niet echt last van. Hij heeft alleen last van de zakdoek die ik soms tegen zijn neus hou. Zodra ik met de zakdoek aankom begint hij heel heftig 'nee' te schudden. Hij is steeds meer ondernemend en doet van alles wat niet mag, wat Mika overigens weer erg grappig vindt, haha. Maar wat ik ook heel apart vind is dat wanneer Jens iets doet wat echt niet mag en ik zeg "nee Jens, neenee" dan gaat hij schateren en dan gaat hij weg bij datgene wat hij aan het doen was. Misschien is het toeval, maar het is al een paar keer zo gegaan!
Als hij in de box staat doet hij dat ook steeds vaker met 1 handje en is dan met zijn andere handje aan het spelen. Ook het opzij stappen doet hij opeens vaak. Langs de bank, in de box, maar ook van de poef naar de bank.
We zijn ook begonnen met een fles pap te geven als hij wakker wordt 's ochtends. Maandag heeft hij zijn laatste borstvoeding gehad. Die ene voeding ben ik al die tijd nog blijven geven omdat dat gewoon het makkelijkst was, vooral omdat hij vaak al tegen zessen wakker was! Maar nu hebben we dat hoofdstuk dus ook helemaal afgesloten...

Sinds 8 maart kan Jens helemaal zelf gaan zitten op zijn billetjes. Leuk gezicht zoals hij in de box zit te spelen. Hij kan ook heel makkelijk vanuit zit weer op zijn knietjes. Jens is dagelijks druk bezig met alles te onderzoeken. Hij is ook gek op kabeltjes. Waar er ook maar een kabeltje uitsteekt gaat hij er aan trekken. Ik ben dus ook steeds bezig alles weer netjes achter de plinten te proppen, haha!
Eten kun je ook niet meer zonder Jens te laten proeven. Zodra je iets in je mond stopt is hij bij je en gaat proberen tegen je op te klimmen. Wat dat betreft zorgt Jens wel dat hij niks te kort komt!
Zijn bedje heb ik al in de laagste stand staan met dat geklim van hem, hij heeft eigenlijk maar kort in de middelste stand gestaan.

Jens is op het moment wat grieperig maar dat maakt voor hem niet uit, hij kruipt de hele kamer nu rond en gaat supersnel! Hij kan nu ook heel snel opstaan en doet dit dan ook de hele dag door.

Vandaag heb ik dan toch de box omlaag gezet. Ik had dat steeds uitgesteld omdat hij altijd zo lekker op zijn knietjes over het randje kon kijken, maar gisteravond stond hij rechtop en had de lamp te pakken van het tafeltje. En vanmorgen stond hij weer rechtop. Dus nu is de box laag. Hij ziet er wel beteuterd uit als hij nu in de box zit, dan kijkt hij zo heel zielig tussen die spijltjes door. Mika vond het op de één of andere manier wel grappig en moest er om lachen.

Gisternacht had Jensje zowaar weer eens doorgeslapen tot 6 uur, maar dat was blijkbaar eenmalig want vannacht was hij om 2 uur weer een tijdje wakker. Hij heeft nog steeds veel last van zijn doorkomende boventandjes. Hij probeert nog steeds de hele tijd op mijn hand te kluiven .... en op de rand van de box, de rand van zijn bedje en en en..

Met zijn loopstoeltje is hij dolgelukkig, hij loopt/springt met sprongetjes vooruit en hij heeft nu ook door hoe hij opzij moet. Maar achteruit vindt hij toch nog wel het makkelijkst. Vooral naar Jerry zijn ligplek op de kattenkrabpaal die nu binnen handbereik is is favoriet. En de drinkbak van Chico is ook errug leuk om in te petsen!

Het kruipen gaat ook steeds een beetje beter. Jens tijgert vooral nog heel veel, maar hij gaat ook steeds vaker op zijn knietjes zitten en dan proberen vooruit te komen. Eerst deed hij steeds één knietje naar voren en wist dan niet goed wat verder te doen, maar nu doet hij wel een paar knietjes achter elkaar.

Jens heeft op het moment nog veel last van zijn boventandjes. Hij wordt 's nachts gemiddeld nog zo'n 3x wakker en dan pakt hij mijn hand en wil er op bijten en dan duwt hij mijn hand steeds tegen zijn bovenste tandjes aan. Dan is het ook oppassen dat hij zijn kaakjes niet op elkaar drukt, haha want dat kan behoorlijk pijnlijk zijn! Hij kwijlt ook veel. Maar gelukkig blijft hij niet meer zo lang wakker. Hij valt meestal na 5 tot 15 min. weer in slaap.

Vanavond heeft hij weer iets nieuws gedaan. Hij lag op de bank en ging op zijn knietjes zitten om over de leuning de keuken in te kunnen kijken en ineens ging hij zelfs staan. Hij keek lachend om maar gelukkig had ik mijn hand achter hem, anders was hij gevallen. Het wordt nu echt oppassen met Jens!
In de box zat hij vanmiddag ook rechtop op zijn knietjes en ineens laat hij zijn 'activity center' los en viel hij zo achterover, gelukkig met zijn hoofd op een beer! Hij lag ook heel gek want zijn onderbeentjes waren naar achteren, onder hem, gevouwen doordat hij op zijn knietjes zat.

Vrijdag 10 februari '06 (4e tandje)

Gelukkig is Jens niet meer zo aan het snotteren. Zijn oogjes zijn ook weer helemaal goed. We hebben een zalfje gebruikt wat we voor Mika hadden gekregen voor zijn oogjes en van de huisarts mochten we dat ook voor Jens gebruiken. Hij hoest nog wel af en toe 's nachts dus hij wordt nog regelmatig wakker. Sinds vanmorgen is zijn 4e tandje (rechtsboven) ook door. Op 1 februari kwam zijn 3e tandje door (linksboven). Dus hopelijk kan hij nu weer even doorslapen vannacht. Want hij is 's ochtends zo moe dat hij pas tegen negenen wakker wordt. Vandaag ging hij met zijn koppie "nee" schudden, hij was Nikita aan het nadoen. Dat was zo een leuk gezicht!

Jens is weer flink aan het snotteren en heeft nu ook ineens ontstoken oogjes, maar dat schijnt hem (overdag althans) niet te storen. Hij heeft zelfs een nieuw trucje sinds gister. Dan gaat hij in de box op zijn knietjes zitten en houdt daarbij de rand van de box vast. Hij brabbelt ook lekker veel; dadada, bwabwabwa, huttuhuttu en vooral mamamama zegt hij heel veel, maar of dat laatste al bewust is weet ik niet, maar het lijkt soms net echt of hij me roept!

Vanmorgen moesten we weer naar het consultatiebureau, dit keer op de nieuwe locatie. Ze zitten tegenwoordig in een gedeelte tegen het ziekenhuis aan. Het ziet er op zich allemaal mooi uit, alleen qua parkeren is het weer een ramp. Ik was blij dat we er vroeg moesten zijn, want toen ik terug kwam vroegen meteen een aantal mensen die met de auto stonden te wachten of ik wegging en waar mijn auto stond. Toen moest ik nog mijn kaartje betalen en dat kan alleen in de centrale hal van het zkh. En dat allemaal met Jens in de maxi-cosi aan mijn arm. En zoals je ziet weegt die tegenwoordig ook nogal wat, haha!
Hij was weer goed gegroeid 9260 gram, qua gewicht net boven het gemiddelde en 75 cm, met zijn lengte zit hij wel helemaal bovenin de grafiek. Ik zal eens kijken of ik die grafiek eens na kan maken hier.
Hij mag nu ook echt broodjes gaan eten en een toetje (dat kreeg hij al, danoontje).

Sinds maandag was Jens niet lekker, althans, hij had hoge koorts maar verder at hij nog smakelijk al zijn hapjes op en mopperde net als anders als ik niet snel genoeg met zijn danoontje kwam na zijn groentehapje! Je kon het alleen een beetje merken aan het spelen. Hij bleef meer op zijn rug liggen en als hij op zijn buik lag dan was hij niet echt in de rondte aan het draaien als anders.
Sinds vanmorgen heeft hij geen koorts meer en heeft weer eens een hele nacht doorgeslapen.
Van het weekend was Jens al begonnen met op zijn knietjes zitten en dan van voren naar achteren wiebelen, net of hij dan wil kruipen maar niet weet dat hij daarbij zijn knietje moet optillen. Vanmorgen zat hij ineens weer zo in zijn bedje en in de box doet hij het ook steeds. Je merkt echt dat hij zich nu toch een stuk beter voelt.
Ik probeer al steeds een foto te maken maar dat is nog niet gelukt tot nu toe, maar dat gaat deze week vast lukken!

Jens is op het moment weer erg onrustig 's avonds, zou het 3e tandje er aan komen? Ik zie nog niets zitten. Het kan natuurlijk ook weer zo'n ontwikkelingssprongetje zijn. Hij is wel heel erg druk overdag met omdraaien en op zijn handjes steunen en dan probeert hij met zijn beentjes vooruit te duwen. net of hij wil gaan kruipen. Ik moet hem dan ook tig keer per dag weer even anders leggen in de box omdat hij dan weer vast ligt, haha. Tijdens het verschonen moet je ook snel zijn want voor je het weet ligt hij op zijn buik, hij zwiept zo zijn beentje over zijn andere en hij is gedraaid!

Ik heb steeds contact gehad met de huisarts die graag had dat ik hem van alles op de hoogte hield, wat ik een prettig idee vond want dan voelde ik me ook niet zo bezwaard om van alles te vragen. Na 2 dagen steeds beetjes drinken te blijven aanbieden begon Jens zijn voeding binnen te houden en net toen het beter ging begon Mika. Gelukkig knapte Jens toen vrij snel op en had ik mijn handen wat meer vrij voor Mika. Wel lastig hoor, want Jens had ook nog veel behoefte aan aandacht.

Van het weekend was Jens wel ieder uur weer wakker maar gelukkig was ik er gauw achter wat dát was .... zijn tandjes komen door! Eéntje zit er nu linksonder sinds gister voelbaar. Hij sliep ook gelijk weer wat beter. Maar rechtsonder zie ik ook al zitten dus die zal ook heel binnenkort doorkomen.

Jens is sinds gister niet lekker, gisterochtend moest hij opeens spugen na zijn ochtendvoeding. Zijn volgende voeding kwam er tijdens het drinken al uit, maar vanaf de namiddag hield hij gelukkig alles binnen. Gisteravond had hij 38.6 dus dat viel nog mee. Vanmorgen had hij 38.5 en wilde maar een halve voeding. Zijn volgende voeding wilde hij niet en heeft toen maar een beetje gedronken. De voeding daarna ook maar een beetje en ik heb toen voorzichtig een beetje fruithap geprobeerd en dat ging redelijk. Hij leek het lekker te vinden. Die heeft hij voor de helft opgegeten. De voeding daarna wilde hij ook maar een klein beetje. Hij sliep ook weer weinig vandaag, steeds maar een half uurtje.
Gister had ik de dokter gebeld en vanmiddag weer, morgenochtend moet ik hem weer terugbellen om te vertellen hoe het gaat. Ik hoop dat hij vannacht goed slaapt en morgenochtend meer opgeknapt is. Het gekke is dat ik zijn maagje ook steeds hoor. Net of hij een boertje gaat laten en dat komt dan niet.
Het is echt zo zielig om hem zo te zien. Juist omdat hij altijd zo vrolijk is en altijd schatert.

De hapjes, groente én fruit, gaan er nog steeds goed in bij Jens, hij vindt het heerlijk. Nadeel is alleen wel dat hij de laatste tijd zo'n last van harde ontlasting heeft, dat komt natuurlijk door dat voedsel. Hij moest vandaag zelfs huilen tijdens het poepen, zó zielig! Maar even kijken of hij tussendoor wat vocht wil drinken.
Verder brabbelt Jens ook heel veel. Dan gaat dat mondje open en dicht en dan zegt hij bwabwabwa, dat klinkt soms als mama en soms als papa, haha. Hij doet het ook nog met een heel hard stemmetje en een lachend gezichtje, dat is zo leuk om te zien en te horen!
Hij pakt ook steeds meer dingetjes om zich heen. Hij is ook gek op folders om daar mee in zijn handjes te zitten.

Jens was weer goed aangekomen en groeit nog steeds goed. Ik had niet anders verwacht want hij groeit steeds heel erg snel uit zijn kleertjes. Hij hoefde geen prikje gelukkig dit keer. Qua voeding hoef ik ook niets te veranderen. Ik merk wel dat hij sinds het fruit- en groentehapje soms zijn fles niet meer helemaal leeg drinkt maar dat was op zich niet erg.

Hij pakt nu ook speeltjes van de ene in de andere hand over en als hij in badje zit patst hij ook lekker met zijn handjes in het water. Hij heeft het helemaal ontdekt!

Woensdag de 16e heeft Jens zijn 1e groentehapje gegeten. Nikita voerde hem en hij vond het heerlijk, hij zat zelfs te mopperen als het te lang duurde voor hij het volgende hapje kreeg, haha. Hij kreeg bruine boontjes met appeltjes.
Jens weet nu ook steeds beter zijn armpjes te sturen. Hij heeft ook door als hij flink met zijn armpje heen en weer gaat dat hij dingen kan laten bewegen. Bijvoorbeeld het mobiel wat boven de commode hangt of in badje het water, dan doet hij steeds zijn armpje omhoog en snel weer naar beneden zodat hij flink spettert. Hij zal dus niet lang meer in de tummytub gaan want er ligt tegenwoordig steeds meer water op de grond!
Jens is wel weer steeds wakker 's nachts, 1 á 2x per nacht. Ik wilde eigenlijk die laatste bv afbouwen maar hij is nu net verkouden en hoest veel (net als Mika), dus daar wacht ik nog maar even mee. Hij krijgt zo toch nog wat afweerstoffen mee naar binnen.

Gisteravond had Jens zich opeens omgedraaid in de box voor de eerste keer! Hij was er zelf een beetje van geschrokken want hij wist nog niet goed hoe hij het armpje waar hij op was komen te liggen weg kon halen. Ik heb natuurlijk gelijk mijn fototoestel erbij gepakt en foto's gemaakt. Die zal ik gauw in zijn fotoboekje zetten.
Verder brabbelt Jens er lekker op los en ook het blazen heeft hij inmiddels uitgevonden. Hij pakt veel speeltjes beet en ligt af en toe echt te knuffelen met zijn grote knuffels in de box. Ook een speeltje met een muziekje waarvan ik dacht dat het nog wat te zwaar was pakt hij steeds om er mee te spelen. Gewoon blijven liggen is er ook niet meer bij in de box, hij draait constant rondjes door zich af te zetten.

De fruithapjes gaan er aardig in, hij is er gek op. Een paar hapjes per keer was snel afgelopen, halve potjes ook. Hij smult er echt van! Volgende week gaan we groente proberen.

Om 8:50 uur moesten we al op het cb zijn dus dat was weer racen. Ik zat natuurlijk midden in de ochtendspits. Op het cb nog maar net op tijd, maar gelukkig was Jens heel vrolijk en bleef lekker aan het lachen. Dat scheelt een hoop als je je moet haasten, want met een huilend kind is het helemaal stressen. Ook bij de verpleegkundige bleef hij lachen tot die prik, toen was het eventjes huilen maar daarna weer lekker lachen hoor! Hij is goed gegroeid en zit boven het gemiddelde.
We mogen nu ook eventueel met een beetje groente of fruit gaan oefenen voor de smaak. Eerst 3 verschillende smaken fruit en dan pas groente proberen (of andersom).
Na zijn flesje thuis bleef hij maar lachen en kirren, maar na een paar uurtjes begon hij toch te jengelen. Waarschijnlijk toch wat last. Bij zijn volgende flesje viel hij halverwege in slaap. Hopelijk heeft hij er verder niet al teveel last van vandaag. Het is tenslotte toch Mika zijn verjaardag!

Steeds meer begint Jens te schateren als je tegen hem babbelt. Hij oefent ook veel met zijn stem. Vooral het volume is hij aan het oefenen, haha. Af en toe geeft hij een heel hard gilletje tijdens het lachen.

Jens heeft sinds een week ongeveer zijn handjes ontdekt. Hij ligt er steeds naar te kijken en ligt vaak met zijn handjes in elkaar gevouwen, als een klein patertje haha.
Hij brabbelt ook heel veel en maakt daar leuke geluidjes bij. Zo zegt hij nu steeds mmmmm en pppppp (mama papa ;) ) en blaast hij heel veel waardoor hij belletjes blaast.

Zijn luiers die hij nu heeft worden nu echt te krap. Hij had nog newborn 2 van pampers maar heeft nu echt de 3 nodig van pampers.

Gisternacht is hij maar liefst 3x wakker geweest en had hij honger, zeker weer een groeispurt.

Het was een beetje een lastige tijd dat we op het consultatiebureau moesten zijn, dus had ik Jens voordat we weggingen alvast een halve fles gegeven.
Op het cb was hij aan het lachen en zat lekker om zich heen te kijken. Vooral een ander klein kindje trok zijn aandacht en dat vond hij heel interessant. Hij is goed gegroeid en zit iets boven het gemiddelde. Al die tijd was hij lekker aan het brabbelen tegen de arts totdat hij die naald in zijn beentje kreeg. Hij schreeuwde zo hard dat hij tussendoor haast geen lucht kreeg. Daarna heb ik hem gauw weer aangekleed en in de auto was hij gauw weer rustig, zolang ik maar bleef rijden!

Gelukkig heeft Jens maandagavond gepoept. Het heeft ruim 4 dagen geduurd! Maandag waren we naar Ecomare en toen hadden we zoiets stoms! Ik wilde Jens zijn flesje geven en we hadden onze nieuwe thermosfles mee die we zaterdag gekocht hadden speciaal voor Jens. Ik doe dus warm water in zijn flesje en kom er achter dat we de melkpoeder zijn vergeten! Stom stom stom!! Ik heb hem maar zelf wat gevoedt en nog wat van het warme water gegeven en daarna was hij weer tevreden. Eigenlijk wilden we gelijk weer terug naar onze bungalow maar Jens scheen er vrede mee te hebben.
Hij begon zelfs op een gegeven moment een verhaal tegen me te brabbelen met lachjes tussendoor, net of hij echt iets vertelde. Dat doet hij sindsdien constant, echt héél leuk om te zien en te horen! Zodra je hem aankijkt begint hij weer.

We zitten op Texel en Jens viert zijn 1e vakantie! Gister hebben we even op het strand gelopen en dat was wat te winderig voor Jens. Het was net of hij naar lucht aan het happen was. Ik had hem in de draagzak en had er niet meteen aan gedacht een petje mee te nemen. Maar gelukkig was er zo'n strandtent die van alles verkocht waaronder ook babypetjes en van die doekjes speciaal voor babykoppie's. Van beide heb ik er dus één gekocht, haha!
Dit is nu al de 3e dag dat Jens niet gepoept heeft en hij had juist weer wat ritme daarin gekregen, waarschijnlijk komt dat door het vele onderweg zijn. Hopelijk gaat hij het vandaag doen, anders krijgt hij nog buikpijn ook. Vandaag blijven we maar even in het huisje tot hij gepoept heeft. Misschien lukt het met wat rust wel.

Sinds dinsdag 2 augustus krijgt Jens zijn 2e flesje per dag. Het gaat prima en drinkt ze helemaal leeg. Alleen heeft hij nog steeds geen vast ritme, dus moet ik het maar wat op gevoel geven. Hij geeft nu wel wat vaker melk terug dus misschien moet ik de tijden tussen de voedingen toch wat meer gaan rekken. Jens had van de week een hele dag niet gepoept voor het eerst, ik maakte me wat zorgen maar dat heeft hij de volgende dag dubbel en dwars goed gemaakt, haha, alles zat onder en toen ik zijn beentjes optilde om schoon te maken pieste hij over zijn eigen snoetje heen en hij bleef gewoon lachen! Ik kwam natuurlijk handen te kort en wist even niet meer waar ik moest beginnen, hahaha!

Hij brabbelt nu steeds meer en maakt ook geluidjes als hij lacht, dat is zo schattig.
Ik leg Jens nu ook vaker in zijn bedje overdag, dan slaapt hij toch rustiger dan in de huiskamer als Mika aan het spelen is. Ik ben blij met die babyfoon met een lcd-schermpje, kan ik toch steeds even naar hem kijken of alles goed is!

Jens was de hele ochtend vrolijk, lekker aan het lachen en aan het brabbelen. Dat was hij nog steeds op het consultatiebureau. Hij vond het wegen en meten helemaal niet erg. Ook niet toen hij in luiertje bij mij op schoot moest wachten tot we naar binnen mochten. Hij heeft zelfs nog gelachen tegen de wijkverpleegster, die probeerde hem te laten volgen met zijn oogjes. Totdat ze de naald in zijn beentje zette. Toen zette Jens het op een schreeuwen en was niet te troosten. Hij werd wat rustiger toen ik hem rechtop tegen me aan hield, maar ik moest hem natuurlijk wel even aankleden nog en hij begon meteen weer te schreeuwen. Gelukkig viel hij in de auto in slaap. Arme mannetje. Maar de 1e prik hebben we achter de rug!

Afgelopen week heeft Jens al veel gebrabbeld. Maar dit weekend werd het echt een soort praatje, dan lacht hij ook terwijl hij brabbelt en dan is het net of hij iets grappigs vertelt.
Hij begint nu ook uit zijn eerste kleertjes te groeien, zo hard gaat dat.
op het moment wil hij ook haast niet meer in de box, maar wil hij steeds op schoot, alleen dan valt hij in slaap.

Sinds een week of 2 lacht Jens al bewust. Hij kan ook al heel goed zijn hoofdje optillen als hij op zijn buikje ligt. Hij herkent Mika al goed, hij lacht vaak naar hem.
Jens weet al precies wat hij wil, als hij in de box ligt en ons niet ziet dan moppert hij, zodra je weer in de buurt bent houdt hij op met huilen, de boef!

Dit keer was het wel de 1e echte afspraak. Het was weer even wennen met de maxi-cosi mee te nemen en extra luiers, doekjes, omslagdoek etc. Eerst werd Jens gewogen, hij weegt nu 4550 gram en is maar liefst 56,5 cm lang! Jens lag lekker te slapen toen we weggingen en hij begon met huilen binnen bij die arts en stopte toen we daar weggingen. Ze heeft niet naar z'n oogjes kunnen kijken omdat hij zo huilde, maar donderdag gaat ze het waarschijnlijk nog een keer proberen, want dan moeten we terugkomen voor zijn naveltje. Die heeft ze namelijk aangestipt met speciaal spul omdat hij nog niet goed is ingedroogd.

Jens ligt steeds vaker om zich heen te kijken en de omgeving te bekijken. Hij volgt je zelfs al als je langs loopt. Hij slaapt nog veel en wordt 's nachts ook vaak maar 1x wakker, af en toe 2x.

Met die hitte sliep hij lekker buiten in zijn mandje, niet dat het daar koeler was, maar hij was toch lekker in de buitenlucht. Gelukkig is het nu weer wat minder heet, want die hitte kan volgens mij niet echt goed zijn voor hem.

We zijn voor het eerst met Jens naar het consultatiebureau geweest maar het was nog geen échte afspraak. Het was alleen om te kijken of hij al aangekomen was. Hij woog 4170 gram.

De krampen begonnen dus echt door te zetten op dinsdag 31 mei. 's Middags voelde ik me al vreemd en zei toevallig nog tegen m'n moeder dat ik vandaag maar geen auto ging rijden en dus binnen zou blijven. Tijdens het eten om een uur of 6 's avonds moest ik de 'krampen' al echt een beetje weg gaan zuchten. Maar met zo'n 10 minuten ertussen ging het eten nog prima. Toen Mika eenmaal in bed lag en ik nog even gtst wilde kijken begon het al wat sneller te komen en om een uur of 11 heeft André toch maar de verloskundige gebeld. Ook omdat ze hadden gewaarschuwd bijtijds te bellen aangezien het de 3e is. Mijn zus Brigitte had ik ook al gebeld maar ik wist niet of het door zou zetten dus ik zou haar terug bellen als de vk geweest was. De vk kwam en controleerde en zei dat ik 3 cm ontsluiting had. Dat gaat best snel zei ik nog. En we hebben mijn zus weer gebeld en die stapte gelijk in de auto. Maar na een paar uur met heftige weeën was het 6 cm, op zich goed, maar ze had het idee dat de baby niet goed indaalde. Dat de baby niet goed met het hoofdje voor de bekkeningang lag. Om 3 uur brak ze de vliezen en nog daalde de baby niet verder, ze overlegde met het ziekenhuis en die adviseerden; catheteriseren. Maar ook dat hielp niet dus moest ik in de auto naar het ziekenhuis. Wat een drama, eerst de trap af en toen al die hobbeltjes met de auto :? . Rond 6 uur waren we in het ziekenhuis (zat tussendoor nog klem tussen de draaideur van het ziekenhuis met mijn rolstoel :( ) en daar stond een heel team klaar. De gynaecoloog (Jan) daar knielde naast me neer en zei me dat ze me één uur gaven en dan een "sneetje zouden zetten, als je begrijpt wat ik bedoel".(waren zijn letterlijke woorden) Na veel weeën zonder pauze kreeg ik ook nog een infuus met weeën opwekkers (volgens mijn eigen vk niet nodig, maar ik kreeg het toch) waardoor ik de weeën niet meer verdroeg en om pijnstilling vroeg. Dit kreeg ik niet omdat hier de baby suf van zou worden en na wat we met Mika hebben meegemaakt wilden ze geen risico nemen, daar was ik het natuurlijk mee eens.

Nadat er opeens druk heen en weer gelopen werd mocht ik niet meer persen op de weeën, ja hallo zeg, probeer dat maar eens. Maar ik moest wachten op de dokter. Vergeet ik ook nog even te vertellen dat er inmiddels wisseling van de diensten heeft plaatsgevonden dus stonden er opeens allemaal nieuwe mensen naast mijn bed. Maargoed na een paar keer gevraagd te hebben waar die dokter bleef kwam hij uiteindelijk binnen en zei me dat hij het eerst nog met de vacuümpomp wilde proberen omdat het toch de 3e was. Na 4 perspogingen, waarvan 3x de pomp losschoot, terwijl er ook nog iemand op mijn buik duwde is Jens dus geboren om 8.49 uur.

Wat bleek dus, hij lag al die tijd niet goed met z'n koppie voor het bekken. Maar op het moment dat wij hem hoorden huilen en hij op mijn buik lag waren wij natuurlijk dolgelukkig :D :D

Het hechten daarna viel nog wel wat tegen omdat het zolang duurde maar toen er om 10:00 Uur werd gezegd dat ik weg moest voelde ik me helemaal blij!! :D

Maar tegen mij hoeft nooit meer iemand te zeggen dat een 3e bevalling altijd snel gaat :?